Pantera
Οι Pantera ήταν ένα χέβι μέταλ συγκρότημα από το Άρλινγκτον του Τέξας, που δημιουργήθηκε από τους αδελφούς Άμποτ, Βίνι Πολ (τύμπανα) και Ντάιμπαγκ Νταρέλ (κιθάρα), τότε γνωστού ως "Diamond", το 1981.[1] Ο μπασίστας Ρεξ Μπράουν, τότε γνωστός ως Ρεξ Ρόκερ (Rex Rocker) εντάχθηκε στο συγκρότημα το 1982, μαζί με τον τραγουδιστή Τέρι Γκλέιζ. Το 1987, ο Φιλ Άνσελμο ανέλαβε τα φωνητικά, ολοκληρώνοντας την πιο πετυχημένη σύνθεση του συγκροτήματος που έμεινε μαζί για δεκαέξι(16) χρόνια και κυκλοφόρησε έξι στούντιο άλμπουμ και ένα ζωντανά ηχογραφημένο, εκ των οποίων τα τέσσερα έγιναν πλατινένια και τα δύο χρυσά, με το "Far Beyond Driven" να ανεβαίνει στην κορυφή του Billboard. Με τον Άνσελμο, το συγκρότημα υιοθέτησε μία πιο επιθετική μουσική κατεύθυνση με αποτέλεσμα να γίνει ένα από τα μεγαλύτερα ονόματα του Heavy Metal για την δεκαετία του '90.
Το συγκρότημα διαλύθηκε το 2003 και στις 8 Δεκεμβρίου 2004 ο Νταρέλ σκοτώθηκε επί σκηνής από διαταραγμένο οπαδό των Damageplan, τους οποίους είχε σχηματίσει μαζί με τον αδελφό του.[2]
Το συγκρότημα απέκτησε μεγάλη δημοτικότητα σε τοπικό επίπεδο, ανοίγοντας τις ζωντανές εμφανίσεις γνωστών glam metal συγκροτημάτων όπως οι Stryper, οι Dokken και οι Quiet Riot, ενώ κυκλοφόρησαν και τον πρώτο τους δίσκο "Metal Magic", τον Ιούνιο του 1983.[5] Ακολούθησε το "Projects in the Jungle" με τους Pantera να ξεφεύγουν από τις έντονα μελωδικές επιρροές τους.[6]
Το "I Am the Night" του 1985 κυκλοφόρησε σε παραγωγή του πατέρα των Νταρέλ και Πολ, Τζέρι Άμποτ, κάτι που έγινε στα τέσσερα πρώτα άλμπουμ του συγκροτήματος.[7][8] Το συγκεκριμένο άλμπουμ παρουσίασε ένα πιο βαρύ ηχητικό σύνολο, αλλά το συγκρότημα έλαβε μικρής προώθησης από την δισκογραφική εταιρεία "Metal Magic", πουλώντας μόλις 25.000 αντίτυπα.[9] Μετά από αυτή την κυκλοφορία, ο Γκλέιζ, ο οποίος είχε αλλάξει το όνομα του σε Τέρι Λι, αποχώρησε, με τους Pantera να βρίσκουν τον αντικαταστάτη του στον πρώην τραγουδιστή των Samhain και Razor White, Φιλ Άνσελμο.
Παρ' όλα αυτά, διάφορα προβλήματα συνέχιζαν να απασχολούν το συγκρότημα, με τη νέα τους εταιρεία, "Gold Mountain", να προσπαθεί να τους οδηγήσει σε πιο εμπορικά μονοπάτια. Αντιδρώντας, οι Pantera ηχογράφησαν το βαρύτερο, μέχρι τότε, άλμπουμ τους με τίτλο "Power Metal", το οποίο εκδόθηκε τελικά μέσω της δικής τους εταιρείας, "Metal Magic".[10]
Οι Pantera πλησίασαν στην διάλυση όταν ο Νταρέλ έκανε οντισιόν για την θέση του κιθαρίστα στους Megadeth, την οποία δεν δέχτηκε αφού είχε σαν όρο να αναλάβει τα τύμπανα του συγκροτήματος ο αδελφός του, αλλά ο Ντέιβ Μαστέιν είχε ήδη συμφωνήσει με το ντράμερ Νικ Μένζα και γι' αυτό το λόγο προσέλαβε τον Μάρτι Φρίντμαν στις κιθάρες.[11]
Το 1989, το συγκρότημα υπέγραψε συμβόλαιο συνεργασίας με την "Atco" και αποφάσισε να αλλάξει το μουσικό του ύφος αλλά και την εμφάνιση, υιοθετώντας ένα πιο ακραίο και ωμό στυλ. Ο δίσκος "Cowboys from Hell" ηχογραφήθηκε στα "Pantego Sound Studios" και κυκλοφόρησε τον Ιούλιο του 1990, με στοιχεία hardcore και μεγαλύτερη ένταση σε σχέση με την μελωδικότητα των προηγούμενων τους άλμπουμ.[12] Ο Νταρέλ αναγνωρίστηκε ως ένας από τους προπάτορες του νέου ήχου της χέβι μέταλ κιθάρας, με το έντονα ρυθμικό και αντικομφορμιστικό στυλ παιξίματος του. Τα βίντεο κλιπ των "Cowboys from Hell", "Cemetery Gates" και "'Psycho Holiday" έλαβαν μεγάλο αριθμό μεταδόσεων από το "MTV", κάνοντας το συγκρότημα γνωστό διεθνώς.[13]
Η περιοδεία για τον δίσκο ξεκίνησε από την Βόρεια Αμερική, όπου οι Pantera εμφανίζονταν με τους Exodus και τους Suicidal Tendencies.[14] Στο ευρωπαϊκό μέρος της περιοδείας, το συγκρότημα άνοιγε τις εμφανίσεις των Judas Priest και συμμετείχε στο φεστιβάλ "Monsters of Rock" του "Tushino Air Field" της Μόσχας στις 28 Σεπτεμβρίου 1991 μαζί με τους AC/DC, Metallica και Black Crowes, όπου έπαιξαν μπροστά σε μισό εκατομμύριο θεατές.[15]
Τον Φεβρουάριο του 1992, κυκλοφόρησε το έκτο τους στούντιο άλμπουμ με τίτλο "Vulgar Display of Power", το οποίο μπήκε στα βρετανικά τσαρτ σκαρφαλώνοντας στο # 64, ενώ ανέβηκε στο # 44 του Billboard.[16] Το συγκρότημα παρουσίασε ένα ακόμη πιο ακραίο πρόσωπο, ενώ δήλωναν δημοσίως ότι οι ηχογραφήσεις πραγματοποιήθηκαν ενώ έκαναν χρήση ναρκωτικών.
Κατά την περιοδεία για την προώθηση του άλμπουμ, οι Pantera εμφανίζονταν με ονόματα όπως οι Megadeth, οι Sacred Reich, οι Soundgarden, οι Skid Row, κ.α..[17] Έπαιξαν στην Ιαπωνία για πρώτη φορά τον Ιούλιο του 1992 και εμφανίστηκαν μαζί με τους Iron Maiden και τους Black Sabbath στο φεστιβάλ "Monsters of Rock" στην Ιταλία στις 12 Σεπτεμβρίου 1992.[18]
Παρά την ακραία μορφή του, το "Far Beyond Driven" που κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 1994, σκαρφάλωσε στην κορυφή των τσαρτ στις Ηνωμένες Πολιτείες.[19] Το συγκρότημα περιόδευσε μαζί με τους Crowbar στην Βόρεια Αμερική, συνεχίζοντας στην Λατινική Αμερική μαζί με τους Lethal και τους Animal.[20] Το καλοκαίρι περιόδευσαν με τους Sepultura και τους Biohazard, ενώ εμφανίστηκαν στο φεστιβάλ "Monsters of Rock" στις 4 Ιουνίου 1994 μαζί με τους Aerosmith, Sepultura, Extreme, κ.α..[21]
Το 1995, το συγκρότημα συνέχισε να περιοδεύει, αλλά μετά από μία συναυλία στο Μόντρεαλ του Καναδά, ο Άνσελμο κατηγορήθηκε για ρατσιστικά σχόλια που έκανε επί σκηνής και αναγκάστηκε να ζητήσει δημόσια συγγνώμη δεχόμενος ότι βρισκόταν σε κατάσταση μέθης.[22]
Την ίδια χρονιά, ο τραγουδιστής των Pantera κυκλοφόρησε το πρώτο του άλμπουμ με το προσωπικό του σχήμα, τους Down, το οποίο έφερε τον τίτλο "Nola".[23] Οι Pantera επέστρεψαν με τον δίσκο "The Great Southern Trendkill" τον Απρίλιο του 1996, σε μία πιο ενδοσκοπική και σκοτεινή κυκλοφορία σε σχέση με τους προκατόχους της.[24] Το συγκρότημα ξεκίνησε την αμερικάνικη περιοδεία του τον Αύγουστο του 1996 μαζί με τους White Zombie και τους Deftones.[25]
Το 1997, τα "Cowboys from Hell", "Vulgar Display of Power" και "Far Beyond Driven" έγιναν πλατινένια στις Ηνωμένες Πολιτείες και στις 29 Ιουλίου κυκλοφόρησε το ζωντανά ηχογραφημένο "Official Live: 101 Proof", ανεβαίνοντας στο αμερικάνικο Top-20.[26] Μετά από αυτή την κυκλοφορία, το συγκρότημα αποτραβήχτηκε από τα φώτα της δημοσιότητας δίνοντας τροφή στις φήμες για διάλυση των Pantera.
Το συγκρότημα επέστρεψε στην ενεργό δράση με τον δίσκο "Reinventing the Steel" τον Μάρτιο του 2000.[27] Το σινγκλ "Revolution Is My Name" έλαβε υποψηφιότητα για βραβείο Γκράμι και το άλμπουμ ανέβηκε στο # 4 στις Ηνωμένες Πολιτείες.[28] Ο κιθαρίστας των Slayer, Κέρι Κινγκ συμμετείχε στο τραγούδι "Goddamn Electric" παίζοντας το σόλο κιθάρας και οι Pantera περιόδευσαν στην Ευρώπη μαζί με τους Satyricon.[29][30] Οι εμφανίσεις τους στην Βόρεια Αμερική αναβλήθηκαν λόγω τραυματισμού του Άνσελμο, ο οποίος έσπασε δύο πλευρά.[31] Στη συνέχεια της περιοδείας, οι Pantera έφθασαν μέχρι το Άνκορατζ της Αλάσκα,[32] ενώ έπαιξαν και στην Σεούλ της Κορέας πριν μεταβούν στην Αυστραλία τον Μάιο του 2001, μαζί με τους Corrosion of Conformity.[33][34] Συνέχισαν στις Ηνωμένες Πολιτείες σε μία περιοδεία με την ονομασία "Extreme Steel", μαζί με τους Slayer, Morbid Angel, Static X και Scrape.[35] Παρ' όλα αυτά, το συγκρότημα αποσύρθηκε από το ευρωπαϊκό κομμάτι της περιοδείας λόγω του τρομοκρατικού χτυπήματος στο Παγκόσμιο Κέντρο Εμπορίου στις 11 Σεπτεμβρίου 2001.[36]
Τον Ιανουάριο του 2003, τα αδέλφια Άμποτ δημιούργησαν τους New Found Power με τον Πάτρικ Λάχμαν στα φωνητικά και τον Σον Μάθιους στο μπάσο. Το συγκρότημα άλλαξε το όνομα του σε Damageplan τον Οκτώβριο εκείνης της χρονιάς, με το άλμπουμ "New Found Power" να ανεβαίνει στο αμερικάνικο Top-40.[39]
Οι Pantera έπαψαν να υφίστανται μετά το τέλος της περιοδείας για το "Reinventing the Steel", με τα πρώην μέλη του συγκροτήματος να ανταλλάσσουν προκλητικές δηλώσεις. Παρ' όλα αυτά, μέσα στο 2004 επήλθε κλίμα συμφιλίωσης ανάμεσα στις δύο πλευρές, δείχνοντας σημάδια μιας πιθανής επανένωσης των Pantera. Η πιθανότητα αυτή χάθηκε όταν στη συναυλία των Damageplan στο Κολούμπους του Οχάιο στις 8 Δεκεμβρίου 2004, ο Νταρέλ δολοφονήθηκε επί σκηνής από τον 23χρονο Νέιθαν Γκέιλ, ο οποίος σκότωσε και άλλα τέσσερα άτομα πριν χάσει την ζωή του από πυρά αστυνομικών.[40] Ο κιθαρίστας θάφτηκε σε φέρετρο που έφερε το λογότυπο του αγαπημένου του συγκροτήματος, των Kiss, ενώ μαζί του τοποθετήθηκε μία κιθάρα του Έντι Βαν Χέηλεν.[41]
Το συγκρότημα διαλύθηκε το 2003 και στις 8 Δεκεμβρίου 2004 ο Νταρέλ σκοτώθηκε επί σκηνής από διαταραγμένο οπαδό των Damageplan, τους οποίους είχε σχηματίσει μαζί με τον αδελφό του.[2]
Βιογραφία
Η Glam Metal εποχή
Οι Pantera (ισπανική μετάφραση της λέξης "πάνθηρας") σχηματίστηκαν το 1981 και έγιναν γνωστοί σε κλαμπ του Τέξας παίζοντας τραγούδια των Van Halen και των Kiss.[3] Η πρώτη σύνθεση του συγκροτήματος αποτελούνταν από τον τραγουδιστή Ντόνι Χαρτ, τους κιθαρίστες Ντάιμπαγκ Νταρέλ και Τέρι Γκλέιζ, τον μπασίστα Τόμι Μπράντφορντ και το ντράμερ Βίνι Πολ. Το 1982, ο Χαρτ αποχώρησε με τον Γκλέιζ να αναλαμβάνει τα φωνητικά, ενώ τη θέση του Μπράντφορντ πήρε ο Ρεξ Μπράουν.[4]Το "I Am the Night" του 1985 κυκλοφόρησε σε παραγωγή του πατέρα των Νταρέλ και Πολ, Τζέρι Άμποτ, κάτι που έγινε στα τέσσερα πρώτα άλμπουμ του συγκροτήματος.[7][8] Το συγκεκριμένο άλμπουμ παρουσίασε ένα πιο βαρύ ηχητικό σύνολο, αλλά το συγκρότημα έλαβε μικρής προώθησης από την δισκογραφική εταιρεία "Metal Magic", πουλώντας μόλις 25.000 αντίτυπα.[9] Μετά από αυτή την κυκλοφορία, ο Γκλέιζ, ο οποίος είχε αλλάξει το όνομα του σε Τέρι Λι, αποχώρησε, με τους Pantera να βρίσκουν τον αντικαταστάτη του στον πρώην τραγουδιστή των Samhain και Razor White, Φιλ Άνσελμο.
Παρ' όλα αυτά, διάφορα προβλήματα συνέχιζαν να απασχολούν το συγκρότημα, με τη νέα τους εταιρεία, "Gold Mountain", να προσπαθεί να τους οδηγήσει σε πιο εμπορικά μονοπάτια. Αντιδρώντας, οι Pantera ηχογράφησαν το βαρύτερο, μέχρι τότε, άλμπουμ τους με τίτλο "Power Metal", το οποίο εκδόθηκε τελικά μέσω της δικής τους εταιρείας, "Metal Magic".[10]
Οι Pantera πλησίασαν στην διάλυση όταν ο Νταρέλ έκανε οντισιόν για την θέση του κιθαρίστα στους Megadeth, την οποία δεν δέχτηκε αφού είχε σαν όρο να αναλάβει τα τύμπανα του συγκροτήματος ο αδελφός του, αλλά ο Ντέιβ Μαστέιν είχε ήδη συμφωνήσει με το ντράμερ Νικ Μένζα και γι' αυτό το λόγο προσέλαβε τον Μάρτι Φρίντμαν στις κιθάρες.[11]
Επιτυχία και αναγνώριση
Η περιοδεία για τον δίσκο ξεκίνησε από την Βόρεια Αμερική, όπου οι Pantera εμφανίζονταν με τους Exodus και τους Suicidal Tendencies.[14] Στο ευρωπαϊκό μέρος της περιοδείας, το συγκρότημα άνοιγε τις εμφανίσεις των Judas Priest και συμμετείχε στο φεστιβάλ "Monsters of Rock" του "Tushino Air Field" της Μόσχας στις 28 Σεπτεμβρίου 1991 μαζί με τους AC/DC, Metallica και Black Crowes, όπου έπαιξαν μπροστά σε μισό εκατομμύριο θεατές.[15]
Τον Φεβρουάριο του 1992, κυκλοφόρησε το έκτο τους στούντιο άλμπουμ με τίτλο "Vulgar Display of Power", το οποίο μπήκε στα βρετανικά τσαρτ σκαρφαλώνοντας στο # 64, ενώ ανέβηκε στο # 44 του Billboard.[16] Το συγκρότημα παρουσίασε ένα ακόμη πιο ακραίο πρόσωπο, ενώ δήλωναν δημοσίως ότι οι ηχογραφήσεις πραγματοποιήθηκαν ενώ έκαναν χρήση ναρκωτικών.
Παρά την ακραία μορφή του, το "Far Beyond Driven" που κυκλοφόρησε τον Μάρτιο του 1994, σκαρφάλωσε στην κορυφή των τσαρτ στις Ηνωμένες Πολιτείες.[19] Το συγκρότημα περιόδευσε μαζί με τους Crowbar στην Βόρεια Αμερική, συνεχίζοντας στην Λατινική Αμερική μαζί με τους Lethal και τους Animal.[20] Το καλοκαίρι περιόδευσαν με τους Sepultura και τους Biohazard, ενώ εμφανίστηκαν στο φεστιβάλ "Monsters of Rock" στις 4 Ιουνίου 1994 μαζί με τους Aerosmith, Sepultura, Extreme, κ.α..[21]
Το 1995, το συγκρότημα συνέχισε να περιοδεύει, αλλά μετά από μία συναυλία στο Μόντρεαλ του Καναδά, ο Άνσελμο κατηγορήθηκε για ρατσιστικά σχόλια που έκανε επί σκηνής και αναγκάστηκε να ζητήσει δημόσια συγγνώμη δεχόμενος ότι βρισκόταν σε κατάσταση μέθης.[22]
Την ίδια χρονιά, ο τραγουδιστής των Pantera κυκλοφόρησε το πρώτο του άλμπουμ με το προσωπικό του σχήμα, τους Down, το οποίο έφερε τον τίτλο "Nola".[23] Οι Pantera επέστρεψαν με τον δίσκο "The Great Southern Trendkill" τον Απρίλιο του 1996, σε μία πιο ενδοσκοπική και σκοτεινή κυκλοφορία σε σχέση με τους προκατόχους της.[24] Το συγκρότημα ξεκίνησε την αμερικάνικη περιοδεία του τον Αύγουστο του 1996 μαζί με τους White Zombie και τους Deftones.[25]
Το 1997, τα "Cowboys from Hell", "Vulgar Display of Power" και "Far Beyond Driven" έγιναν πλατινένια στις Ηνωμένες Πολιτείες και στις 29 Ιουλίου κυκλοφόρησε το ζωντανά ηχογραφημένο "Official Live: 101 Proof", ανεβαίνοντας στο αμερικάνικο Top-20.[26] Μετά από αυτή την κυκλοφορία, το συγκρότημα αποτραβήχτηκε από τα φώτα της δημοσιότητας δίνοντας τροφή στις φήμες για διάλυση των Pantera.
Διάλυση
Προς το τέλος του 2001, ο Άνσελμο ανακοίνωσε την δημιουργία δύο ακόμη συγκροτημάτων, των Southern Isolation και των Enoch. Επίσης, οι Πολ και Νταρέλ σχημάτισαν τους Gasoline.[37] Το 2002, ο Άνσελμο επέστρεψε με το "Down II: Bustle In Your Hedgerow" των Down και το "Use Once And Destroy" των Superjoint Ritual.[38]Τον Ιανουάριο του 2003, τα αδέλφια Άμποτ δημιούργησαν τους New Found Power με τον Πάτρικ Λάχμαν στα φωνητικά και τον Σον Μάθιους στο μπάσο. Το συγκρότημα άλλαξε το όνομα του σε Damageplan τον Οκτώβριο εκείνης της χρονιάς, με το άλμπουμ "New Found Power" να ανεβαίνει στο αμερικάνικο Top-40.[39]
Οι Pantera έπαψαν να υφίστανται μετά το τέλος της περιοδείας για το "Reinventing the Steel", με τα πρώην μέλη του συγκροτήματος να ανταλλάσσουν προκλητικές δηλώσεις. Παρ' όλα αυτά, μέσα στο 2004 επήλθε κλίμα συμφιλίωσης ανάμεσα στις δύο πλευρές, δείχνοντας σημάδια μιας πιθανής επανένωσης των Pantera. Η πιθανότητα αυτή χάθηκε όταν στη συναυλία των Damageplan στο Κολούμπους του Οχάιο στις 8 Δεκεμβρίου 2004, ο Νταρέλ δολοφονήθηκε επί σκηνής από τον 23χρονο Νέιθαν Γκέιλ, ο οποίος σκότωσε και άλλα τέσσερα άτομα πριν χάσει την ζωή του από πυρά αστυνομικών.[40] Ο κιθαρίστας θάφτηκε σε φέρετρο που έφερε το λογότυπο του αγαπημένου του συγκροτήματος, των Kiss, ενώ μαζί του τοποθετήθηκε μία κιθάρα του Έντι Βαν Χέηλεν.[41]
Φήμες για επανένωση
Από τις αρχές του 2014, υπήρξαν φήμες σχετικά με το αν ο Phil Anselmo μπορεί να συνεργαστεί και πάλι με τον Vinnie Paul για να επανενωθούν οι Pantera με τον Zakk Wylde στην κιθάρα. Πιο συγκεκριμένα, τον Μάιο του 2014, ο Anselmo δήλωσε ότι είναι έτοιμος να διαπραγματευτεί με τον αδελφό του Dimebag,[42] o Vinnie Paul όμως, με τη σειρά του ανέφερε πως δεν υπάρχει περίπτωση να συμβεί η επανένωση για κανέναν λόγο.[43]Δισκογραφία
Στούντιο ηχογραφήσεις
Έτος | Άλμπουμ | Η.Π.Α. [44] | Βραβεύσεις [45] |
---|---|---|---|
1983 | Metal Magic | - | |
1984 | Projects in the Jungle | - | |
1985 | I Am the Night | - | |
1988 | Power Metal | - | |
1990 | Cowboys from Hell | 117 | Πλατινένιος |
1992 | Vulgar Display of Power | 44 | 2 x πλατινένιος |
1994 | Far Beyond Driven | 1 | Πλατινένιος |
1996 | The Great Southern Trendkill | 4 | Πλατινένιος |
2000 | Reinventing the Steel | 4 | Χρυσός |
Συλλογές |
| Ζωντανές ηχογραφήσεις |
- Official Live: 101 Proof (1997)
Δεν υπάρχουν σχόλια