Lynyrd Skynyrd

Οι Lynyrd Skynyrd είναι αμερικάνικο ροκ συγκρότημα από το Τζάκσονβιλ της Φλόριντα. Ο πρώτος τους δίσκος κυκλοφόρησε το 1973 και το συγκρότημα γνώρισε μεγάλη επιτυχία στα μέσα της δεκαετίας του '70, αλλά το 1977 τρία μέλη τους σκοτώθηκαν σε αεροπορικό δυστύχημα, γεγονός που οδήγησε στη διάλυση τους.
Το 1987, τα υπόλοιπα μέλη του σχήματος επανενώθηκαν με τον Τζόνι Βαν Ζαντ στο μικρόφωνο, μικρό αδελφό του ιδρυτικού μέλους και θύματος, Ρόνι Βαν Ζαντ. Το συγκρότημα συνεχίζει να ηχογραφεί και να περιοδεύει μέχρι σήμερα.

Βιογραφία

Δημιουργία και αναγνώριση

Οι Lynyrd Skynyrd δημιουργήθηκαν το 1964 με την αρχική ονομασία The Noble Five, από τον τραγουδιστή Ρόνι Βαν Ζαντ, τους κιθαρίστες Γκάρι Ρόζινγκτον και Άλεν Κόλινς, τον μπασίστα Λάρι Τζάνστρομ και το ντράμερ Μπομπ Μπερνς. Μετά από χρόνια προβών, οι Noble Five έκαναν τις πρώτες τους επίσημες εμφανίσεις το 1968, ανοίγοντας συναυλίες των Strawberry Alarm Clock.
Το 1970, άλλαξαν το όνομα τους σε Lynyrd Skynyrd, κοροϊδευτικά προς τον καθηγητή φυσικής αγωγής του λυκείου τους, Λεόναρντ Σκίνερ. Μέχρι το 1974, το συγκρότημα πειραματιζόταν με τον ήχο του, αποφασίζοντας τελικά να καθιερώσουν τον μπλουζ ροκ ήχο με τον οποίο έγιναν γνωστοί. Σε αυτό το διάστημα αποχώρησε ο Τζάνστρομ για να αντικατασταθεί αρχικά από τον Γκρεγκ Γουόκερ και λίγο αργότερα από τον Λέον Γουίλκισον, ενώ έγινε μέλος τους ο κιμπορντίστας Μπίλι Πάουελ, όπως και ο τρίτος κιθαρίστας, Εντ Κινγκ.^[1]

Οι Lynyrd Skynyrd το 1973

Το 1972, ο Αλ Κούπερ προσκάλεσε τους Lynyrd Skynyrd να ηχογραφήσουν για την εταιρεία του "Sounds of the South", της οποίας τη διανομή πραγματοποιούσε η "MCA Records". Τον Αύγουστο του 1973, κυκλοφόρησε ο πρώτος τους δίσκος με τίτλο "(Pronounced 'Lĕh-'nérd 'Skin-'nérd)",^[2] ο οποίος περιείχε τη μεγάλη επιτυχία "Free Bird" και έγινε διπλά πλατινένιος.^[3] Κατά την περιοδεία για την προώθηση του άλμπουμ, οι Lynyrd Skynyrd άνοιγαν τις συναυλίες των The Who, γεγονός που βοήθησε στην άνοδο της δημοτικότητας τους στις Ηνωμένες Πολιτείες.^[4]
Ακολούθησε το, επίσης διπλά πλατινένιο, "Second Helping" με την Top-10 επιτυχία "Sweet Home Alabama".^[5] Στις αρχές του 1975, ο Μπερνς αποχώρησε από το συγκρότημα και αντικαταστάθηκε από τον πρώην πεζοναύτη, Άρτιμους Πάιλ, με τον οποίο κυκλοφόρησαν το "Nuthin' Fancy" ανεβαίνοντας για πρώτη φορά στο Top-10 των άλμπουμ στις Ηνωμένες Πολιτείες.^[6] Στα μέσα της περιοδείας του δίσκου ο Εντ Κινγκ αποχώρησε, ενώ το συγκρότημα συνοδευόταν για πρώτη φορά από χορωδία τριών τραγουδιστριών, οι οποίες είχαν την ονομασία The Honkettes.
Τέταρτος δίσκος του συγκροτήματος ήταν το "Gimme Back My Bullets", το οποίο κυκλοφόρησε το Φεβρουάριο του 1976. Κατά την περιοδεία για την προώθηση του δίσκου, στο συγκρότημα εντάχθηκε ο κιθαρίστας Στιβ Γκέινς με τον οποίο ηχογράφησαν το διπλό ζωντανό άλμπουμ "One More from the Road", το οποίο έχει βραβευθεί ως τριπλά πλατινένιος δίσκος.^[7] Ακολούθησε το "Street Survivors" το 1977, το οποίο ανέβηκε στο # 5 στις Ηνωμένες Πολιτείες και το # 13 στη Μεγάλη Βρετανία.^[8]
Τρεις ημέρες μετά την κυκλοφορία του άλμπουμ, το συγκρότημα βρισκόταν στο ιδιωτικό του αεροσκάφος μεταβαίνοντας από το Γκρίνβιλ της Νότιας Καρολίνας στο Μπατόν Ρουζ της Λουιζιάνα, όταν τελείωσαν τα καύσιμα του αεροπλάνου και συνετρίβησαν, με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους ο Ρόνι Βαν Ζαντ, ο Στιβ Γκέινς, η Κέισι Γκέινς μέλος των Honkettes, ο βοηθός του μάνατζερ τους Ντιν Κιλπάτρικ, ο πιλότος Γουόλτερ ΜακΚρίρι και ο δεύτερος πιλότος Ουίλιαμ Γκρέι. Τα υπόλοιπα άτομα που επέβαιναν στο αεροσκάφος υπέστησαν σοβαρούς τραυματισμούς.^[9]
Μετά το δυστύχημα, οι πωλήσεις του "Street Survivors" ανέβηκαν κατακόρυφα με αποτέλεσμα να βραβευθεί ως πλατινένιο, ενώ το σινγκλ "What's Your Name" έφθασε στο # 13 του Billboard.^[10] Τα υπόλοιπα μέλη του σχήματος αποφάσισαν να μην συνεχίσουν το όνομα των Lynyrd Skynyrd με τους επιζήσαντες να σχηματίζουν διάφορα άλλα συγκροτήματα, μεταξύ αυτών τους Rossington-Collins Band οι οποίοι κυκλοφόρησαν δύο δίσκους στις αρχές της δεκαετίας του '80.^[11]

Η επιστροφή

Το 1987, οι κιθαρίστες Γκάρι Ρόζινγκτον, Εντ Κινγκ και Ράνταλ Χολ, ο μπασίστας Λέον Γουίλκισον, ο ντράμερ Άρτιμους Πάιλ και ο κιμπορτίστας Μπίλι Πάουελ επανένωσαν το συγκρότημα με τραγουδιστή τον μικρό αδελφό του Ρόνι Βαν Ζαντ, Τζόνι. Το ανανεωμένο σχήμα κυκλοφόρησε το ζωντανό άλμπουμ "Southern by the Grace of God", το 1988.^[12]

Ο Ρίκι Μέντλοκ και ο Γκάρι Ρόζινγκτον το 2011

Τον Ιούνιο του 1991 κυκλοφόρησαν το "Lynyrd Skynyrd 1991" πριν ο Πάιλ αντικατασταθεί από τον Κερτ Κάστερ. Δύο χρόνια αργότερα, ακολούθησε το "The Last Rebel",^[13] μετά την κυκλοφορία του οποίου ο Χολ αντικαταστάθηκε από τον Μάικ Έστις και ο Κάστερ από τον Όουεν Χέιλ. Ο Έστις παρέμεινε στο συγκρότημα για δύο χρόνια, για να δώσει τη θέση του στον Χιούι Τόμασον. Οι Lynyrd Skynyrd κυκλοφόρησαν τους δίσκους "Twenty" (1997), "Edge of Forever" (1999) και "Christmas Time Again" (2000), λίγο πριν ο Λέον Γουίλκισον βρεθεί νεκρός στις 27 Ιουλίου 2001 από εμφύσημα.^[14] Αντικαταστάτης του ο Ίαν Έβανς, με τον οποίο ηχογράφησαν το "Vicious Cycle" του 2003, για να έλθει ο Μαρκ Ματέικα στη θέση του Τόμασον, ενώ από το 2000 τη θέση του ντράμερ κατέχει ο Μάικλ Καρτελόουν.
Στις 13 Φεβρουαρίου 2005, εμφανίστηκαν στην απονομή των βραβείων "Grammy" μαζί με άλλους καλλιτέχνες,^[15] ενώ το καλοκαίρι εκείνης της χρονιάς ο Τζόνι Βαν Ζαντ έκανε εγχείρηση στις φωνητικές του χορδές, επιστρέφοντας στην ενεργό δράση στο τέλος της χρονιάς. Τον Ιούλιο του 2008, εμφανίστηκαν μπροστά σε 111.000 θεατές στο φεστιβάλ "Bama Jam" της Αλαμπάμα.^[16]
Τον Ιανουάριο του 2009, ο Μπίλι Πάουελ πέθανε σε ηλικία 56 ετών.^[17] Τη θέση του πήρε ο Πίτερ Πισάρτσικ και το συγκρότημα κυκλοφόρησε το "God & Guns", ανεβαίνοντας στο Top-20 του Billboard για πρώτη φορά από το 1977.^[18] Εκείνο το διάστημα το μπάσο ανέλαβε ο Ρόμπερτ Κιρνς και λίγο αργότερα ο Τζόνι Κολτ, με τον οποίο στη σύνθεση τους ηχογράφησαν το "Last of a Dyin' Breed", το οποίο έφθασε στο # 14 στις Ηνωμένες Πολιτείες.^[19]
Στις 3 Απριλίου 2015, ο πρώην ντράμερ του συγκροτήματος, Μπομπ Μπερνς, σκοτώθηκε σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα στο Κάρτερβιλ της Τζόρτζια.^[20]

Δισκογραφία

Στούντιο ηχογραφήσεις

Έτος	Άλμπουμ	Η.Π.Α. ^[21]	Επίπεδο βράβευσης ^[22]
1973	(Pronounced 'Lĕh-'nérd 'Skin-'nérd)	27	2 φορές πλατινένιος
1974	Second Helping	12	2 φορές πλατινένιος
1975	Nuthin' Fancy	9	Πλατινένιος
1976	Gimme Back My Bullets	20	Χρυσός
1977	Street Survivors	5	2 φορές πλατινένιος
1991	Lynyrd Skynyrd 1991	64
1993	The Last Rebel	64
1994	Endangered Species	115
1997	Twenty	97
1999	Edge of Forever	96
2000	Christmas Time Again	38
2003	Vicious Cycle	30
2009	God & Guns	18
2012	Last of a Dyin' Breed	14