UFO

Οι UFO είναι βρετανικό χαρντ ροκ συγκρότημα, που σχηματίστηκε το 1969 και συνεχίζει να ηχογραφεί μέχρι σήμερα, με πάνω από είκοσι μουσικούς να έχουν περάσει από τη σύνθεση του.

Βιογραφία

Τα πρώτα χρόνια

Οι UFO δημιουργήθηκαν από τον τραγουδιστή Φιλ Μογκ, το ντράμερ Άντι Πάρκερ, τον κιθαρίστα Μικ Μπόλτον και τον μπασίστα Πιτ Γουέι, τον Αύγουστο του 1969. Το αρχικό τους όνομα ήταν Hocus Pocus, αλλά λίγους μήνες αργότερα μετονομάστηκαν σε UFO και υπέγραψαν συμβόλαιο με την "Beacon Records".^[1]
Το ντεμπούτο τους με τίτλο "UFO 1" κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 1970, όντας ένα κράμα space και κλασικού rock. Ακολούθησε το "UFO 2: Flying" ένα χρόνο αργότερα γνωρίζοντας επιτυχία στην Ιαπωνία, αλλά αποτυγχάνοντας στην πατρίδα του συγκροτήματος.
Στα τέλη του 1971, κυκλοφόρησαν μόνο στην Ιαπωνία το "UFO Live", ενώ μέσα στο 1972 εκδόθηκε και στον υπόλοιπο κόσμο. Εκείνη τη χρονιά, ο Μπόλτον αποχώρησε από τους UFO δίνοντας τη θέση του τον Ιανουάριο του 1972 στον Λάρι Γουόλις, ο οποίος αργότερα έγινε για ένα μικρό χρονικό διάστημα μέλος των Motörhead, στη συνέχεια στον Μπέρνι Μάρσντεν και τελικά στον Μίκαελ Σένκερ, τον Ιούνιο του 1973.

Επιτυχία

Το συγκρότημα υπέγραψε στην δισκογραφική εταιρεία "Chrysalis Records" και κυκλοφόρησε το άλμπουμ "Phenomenon" σε παραγωγή του Λίο Λάιονς, το οποίο περιέχει μερικά από τα πιο γνωστά τραγούδια των UFO, όπως το "Doctor Doctor" και το "Rock Bottom".^[2] Κατά την περιοδεία για την προώθηση του δίσκου, εντάχθηκε στο συγκρότημα ο κιθαρίστας Πολ Τσάπμαν, αλλά αποχώρησε λίγο αργότερα αφήνοντας και πάλι τον Σένκερ σαν μοναδικό κιθαρίστα του σχήματος. Το συγκρότημα εμφανίστηκε στο "Linkebeek Festival" του Βελγίου στις αρχές της χρονιάς, πριν περιοδεύσουν στην υπόλοιπη Ευρώπη και πραγματοποιήσουν αρκετές εμφανίσεις για το δίκτυο "BBC".

Οι Μογκ και Γουέι το 2006

Τον Ιούλιο του 1975, κυκλοφόρησαν το "Force It" μπαίνοντας για πρώτη φορά στο Top-100 του Billboard. Για το συγκεκριμένο άλμπουμ, έγινε μέλος τους ο κιμπορντίστας Τσικ Τσέρτσχιλ, ο οποίος έδωσε αμέσως τη θέση του στον Ντάνι Πέιρονελ. Η αμερικάνικη τους περιοδεία περιελάμβανε παραστάσεις στα "Record Plant" του Λος Άντζελες και έκλεισε με το συγκρότημα να ανοίγει τις εμφανίσεις των Edgar Winter Group.
Ακολούθησε το "No Heavy Petting" ένα χρόνο αργότερα, μετά το οποίο τα πλήκτρα ανέλαβε ο Πωλ Ρέιμοντ, πρώην μέλος των Savoy Brown.^[3] Οι UFO έπαιξαν στο φεστιβάλ "Day On The Green", συνεχίζοντας με συναυλίες στις οποίες έπαιξαν με συγκροτήματα όπως οι Van Halen, οι Fleetwood Mac, οι Nazareth, κ.α..
Η νέα σύνθεση, κυκλοφόρησε το "Lights Out" τον Μάιο του 1977, το οποίο περιείχε την πρώτη τους σινγκλ επιτυχία με τίτλο "Too Hot to Handle". Ο δίσκος σκαρφάλωσε στο # 23 στις Ηνωμένες Πολιτείες και έγινε το πρώτο άλμπουμ των UFO που μπήκε στα βρετανικά τσαρτ. Το συγκρότημα περιόδευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες με τους Rush, με τον Πολ Τσάπμαν να καλύπτει τη θέση του Σένκερ, ο οποίος συνέχισε στο ευρωπαϊκό μέρος της περιοδείας.
Το ΕΡ "Only You Can Rock Me" έφθασε στο # 50 στην πατρίδα τους, βοηθώντας το άλμπουμ "Obsession" να γνωρίσει επιτυχία, το 1978. Ακολούθησε το πιο επιτυχημένο άλμπουμ των UFO, το ζωντανά ηχογραφημένο "Strangers in the Night", το οποίο ανέβηκε στο # 7 στη Μεγάλη Βρετανία, όπου έγινε χρυσό, και το # 42 στις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ στο Top-40 σκαρφάλωσε και το ΕΡ "Doctor Doctor".^[4]
Στα τέλη της χρονιάς, ο Σένκερ αποχώρησε από το συγκρότημα λόγω των συνεχών διαμαχών του με τον Μογκ και σχημάτισε τους Michael Schenker Group.

Δεκαετία του '80

Μετά την αποχώρηση του Σένκερ, επανήλθε το συγκρότημα ο Πολ Τσάπμαν και κυκλοφόρησαν το "No Place to Run", τον Ιανουάριο του 1980. Αν και έφθασε στο # 11 στην πατρίδα τους, η εμπορική επιτυχία του άλμπουμ δεν κατάφερε να πλησιάσει στο επίπεδο των πωλήσεων των προκατόχων του. Μετά την περιοδεία για την προώθηση του δίσκου, ο Πωλ Ρέιμοντ έδωσε τη θέση του αρχικά στον Τζον Σλόμαν και στη συνέχεια στο Νιλ Κάρτερ.

Ο Πωλ Ρέιμοντ

Οι UFO εμφανίστηκαν σαν πρώτο όνομα στο φεστιβάλ του Ρέντινγκ τον Αύγουστο του 1980 και ηχογράφησαν το "The Wild, the Willing and the Innocent" το οποίο με τη βοήθεια του σινγκλ "Lonely Heart" ανέβηκε στο βρετανικό Top-20. Ακολούθησε το "Mechanix" το 1982 το οποίο έφθασε στο # 8,^[5] μετά την περιοδεία του οποίου ο Πιτ Γουέι άφησε τη θέση του μπασίστα στον Μπίλι Σίχαν. Η νέα σύνθεση, κυκλοφόρησε το "Making Contact" με πολύ μικρή εμπορική επιτυχία. Μετά την περιοδεία για την προώθηση του δίσκου, οι UFO αποφάσισαν να διαλυθούν, τον Μάρτιο του 1983.
Ένα χρόνο αργότερα, ο Φιλ Μογκ και ο Πωλ Ρέιμοντ αποφάσισαν να σχηματίσουν και πάλι το συγκρότημα, με τον Πωλ Γκρέι στο μπάσο, τον Τόμι ΜακΚλέντον στην κιθάρα και τον Τζιμ Σίμπσον στα τύμπανα. Στα τέλη του 1985, κυκλοφόρησαν το "Misdemeanor", αποτυγχάνοντας να πλησιάσουν την εμπορική επιτυχία που είχαν γνωρίσει λίγα χρόνια νωρίτερα. Ακολούθησε το ΕΡ "Ain't Misbehavin'", με τον Άντι Πάρκερ και τον Πιτ Γουέι να επιστρέφουν λίγο αργότερα. Το 1989, το συγκρότημα διαλύθηκε για δεύτερη φορά λόγω της εμπορικής αποτυχίας των δίσκων τους.

Επανενώσεις και νέα επιτυχία

Το 1991, ο Φιλ Μογκ και ο Πιτ Γουέι σε συνεργασία με τον κιθαρίστα Λώρενς Άρτσερ και το ντράμερ Κλάιβ Έντουαρντς σχημάτισαν και πάλι τους UFO, κυκλοφορώντας το "High Stakes & Dangerous Men"με τον Ντον Έρεϊ στα πλήκτρα. Το 1993, επανήλθαν οι Μίκαελ Σένκερ, Άντι Πάρκερ και Πωλ Ρέιμοντ για το άλμπουμ "Walk on Water". Για την επερχόμενη περιοδεία, ο Σάιμον Ράιτ πήρε τη θέση του Πάρκερ, αλλά οι συνεχείς διαμάχες οδήγησαν τον Σένκερ σε εκ νέου αποχώρηση.
Το 1998, η κλασική σύνθεση των UFO ενώθηκε και πάλι, για μία εμφάνιση στο Λονδίνο. Τον Ιούλιο του 2000 κυκλοφόρησαν το διπλό "Covenant" με τη συμμετοχή του Όνσλεϊ Ντάνμπαρ στα τύμπανα.
Δύο χρόνια αργότερα, ακολούθησε το "Sharks", μετά την κυκλοφορία του οποίου ο Σένκερ αντικαταστάθηκε από τον Βίνι Μουρ. Η νέα σύνθεση του συγκροτήματος κυκλοφόρησε το "You Are Here" με τον Τζέισον Μπόναμ στα τύμπανα. Το 2005, ο Πάρκερ επέστρεψε για να κυκλοφορήσουν το "The Monkey Puzzle", ενώ το "The Visitor" του 2009 ήταν το πρώτο τους άλμπουμ που μπήκε στο βρετανικό Top-100 μετά από 24 χρόνια.^[6]
Τον Φεβρουάριο του 2012, κυκλοφόρησε ο εικοστός στούντιο δίσκος τους με τίτλο "Seven Deadly".^[7] Το άλμπουμ έφθασε στο # 63 στη Μεγάλη Βρετανία.^[8] Την επόμενη χρονιά, ο Πωλ Ρέιμοντ δήλωσε ότι το συγκρότημα έχει ξεκινήσει να δουλεύει πάνω στον επόμενο του δίσκο.^[9]
Ο δίσκος με τίτλο "A Conspiracy of Stars" κυκλοφόρησε στις 23 Φεβρουαρίου 2015, ανεβάζοντας τους UFO στο βρετανικό Top-50 για πρώτη φορά μετά το 1983.^[10] Για την προώθηση του άλμπουμ, το συγκρότημα περιόδευσε στην Μεγάλη Βρετανία και την Ευρώπη.^[11]

Δισκογραφία

Στούντιο ηχογραφήσεις

Έτος	Άλμπουμ	Αγγλία ^[12]^[13]	Σουηδία ^[14]	ΗΠΑ ^[15]
1970	UFO 1	-	-	-
1971	UFO 2: Flying	-	-	-
1974	Phenomenon	-	-	202
1975	Force It	-	-	71
1976	No Heavy Petting	-	38	169
1977	Lights Out	54	31	23
1978	Obsession	26	31	41
1980	No Place to Run	11	44	41
1981	The Wild, the Willing and the Innocent	19	27	77
1982	Mechanix	8	38	82
1983	Making Contact	32	35	153
1985	Misdemeanor	74	-	106
1992	High Stakes & Dangerous Men	-	-	-
1995	Walk on Water	-	-	-
2000	Covenant	-	-	-
2002	Sharks	-	-	-
2004	You Are Here	-	-	-
2006	The Monkey Puzzle	-	-	-
2009	The Visitor	99	-	-
2012	Seven Deadly	63	59	-
2015	A Conspiracy of Stars	50	-	-