Στρατηγός που μιλάει για ερπετοειδείς εξωγήινους
Είναι γεγονός, ότι άνθρωποι σε σημαντικές θέσεις, με κύρος και αξιοπιστία, διστάζουν να μιλήσουν για θέματα που θεωρούνται απίθανα. Διστάζουν γιατί απλά κινδυνεύει η καριέρια τους από ανωτέρους τους που είτε θεωρούν όλα αυτά ανοησίες, είτε γιατί θέλουν να αποσιωπήσουν.
Ο Ρουμάνος συνταξιούχος στρατηγός Emil Străinu είναι ειδικός στον ραδιοεντοπισμό (τεχνολογία ραντάρ) και διδάκτωρ στο γεωφυσικό πόλεμο.
Επίσης, έχει αναλάβει θέσεις ως Σύμβουλος του Ρουμανικού Κοινοβουλίου σχετικά με αντισυμβατικά θέματα και ασύμμετρες απειλές. Διευθυντής στο Ειδικών Καταστάσεων Ερευνητικό Κέντρο UFO και Ψυχοτρονικής. Ιδρυτής της Εταιρείας για τη Μελέτη των Αγνώστων Αεροδιαστημικών Φαινομένων.
Επίσης, είναι συγγραφέας δεκάδων βιβλίων εσωτερισμού.
Πάντα ισχυριζόταν ότι υπάρχουν ερπετοειδείς εξωγήινοι και ότι διατηρούν τεράστιες υπόγειες βάσεις-πόλεις, αλλά πάντα κατέληγε να λέει πως :«Δεν πάω περαιτέρω σε αυτό το θέμα!»
Όταν διάβασε τα βιβλία της Aryan Hava «Inuaki, το ερπετοειδές μέσα μου» (1 και 2), ο Στρατηγός ήρθε σε επικοινωνία μαζί της και με την άδειά της έγραψε τον πρόλογο για το τρίτο βιβλίο της με τίτλο «Ανουνάκι vs Ανουνάκι».
Οι Ανουνάκι, σύμφωνα με τις 14 πίνακες του Ένκι, όπως τις μετέφρασε ο Ζαχαρίας Σίτσιν, είναι εξωγήινοι που ήρθαν από τον πλανήτη Νιμπίρου και δημιούργησαν τον πρώτο άνθρωπο. Πολλοί λένε ότι ισχυρίζονται ότι είναι ενώ άλλοι ότι δεν είναι ερπετοειδή (ή τουλάχιστον όχι επικίνδυνα και μισάνθρωπα).
Στην εισαγωγή του βιβλίου, ο Στρατηγός αναφέρεται σε έναν καλό του φίλο ο οποίος είχε δει δύο ερπετοειδή όντα στα βουνά Retezat (μια ομάδα των Ορέων στα Καρπάθια).
Ο φίλος του είναι μια εξέχουσα στρατιωτική προσωπικότητα, αξιωματούχος πολύ υψηλού βαθμού με την ειδικότητα του κομάντο πολέμου. Υπηρέτησε στο Ιράκ, το Αφγανιστάν, την Αφρική, τη Νότια Αμερική, τη Μέση Ανατολή.
Ο Στρατηγός Străinu δήλωσε ότι ο φίλος του δεν είναι οπαδός της επιστημονικής φαντασίας αλλά ούτε και των UFO. Του έχει τεράστια εμπιστοσύνη και, μάλιστα, πέρα από κάθε αμφιβολία.
Καθώς, όταν έκανε αυτές της δηλώσεις, ο φίλος του ήταν ακόμα ενεργός αξιωματικός, τήρησε την ταυτότητά του μυστική – ας τον αποκαλέσουμε, λοιπόν, «Συνταγματάρχη Χ».
Το περιστατικό που είδε ο φίλος του έχει ως εξής:
Ο Συνταγματάρχη Χ, επέστρεφε από ένα σύντομο ταξίδι στρατοπέδευσης, που έκανε μόνος του στα βουνά. Πλησίαζε το Βουκουρέστι, όταν οι ενδείξεις στο αυτοκίνητό του τον προειδοποίησαν πως τελείωνε το φυσικό αέριο (που χρησιμοποιούσε αντί για βενζίνη). Κατευθύνθηκε, λοιπόν, προς ένα μικρό αγροτικό βενζινάδικο.
Ήταν γύρω 5:00-5.10 π.μ., έτσι κανείς δεν ήταν τριγύρω. Ο Συνταγματάρχης Χ παρατήρησε ένα χακί Hummer με μαύρα παράθυρα, σταθμευμένο έξω από το βενζινάδικο με την μηχανή αναμμένη, αλλά κανείς δεν βρισκόταν κοντά σε αυτό.
Αφού ο Συνταγματάρχης Χ
γέμισε το ντεπόζιτο και πλήρωσε τον υπάλληλο του βενζινάδικου, κατευθύνθηκε πίσω στο SUV του. Στη συνέχεια, όμως παρατήρησε ότι η πόρτα του οδηγού του Hummer άνοιξε και στο εσωτερικό του καθόταν ένα ερπετοειδές ον. Το ερπετοειδές δεν φορούσε ρούχα παρά μόνο στρατιωτικές μπότες, ενώ (αυτό ή αυτή -ό,τι κι αν ήταν) ήταν καλυμμένο εξ ολοκλήρου με πράσινα λέπια-φολίδες , όπως ακριβώς και ένας κροκόδειλος, Επίσης, είχε και ένα λοφίο σαύρας στο κεφάλι του…
Το ερπετοειδές είδε τον Συνταγματάρχη Χ και, σα να μην συνέβαινε τίποτα, βγήκε από το αμάξι, χωρίς όμως να τον χάσει ούτε στιγμή από τα μάτια του. Ακούστηκαν κάτι περίεργοι οξείς ήχοι σα να μιλούσε σε κάποιον που βρισκόταν μέσα στο αμάξι (ή σα να του μιλούσαν από αυτό). Αυτή τη φορά φάνηκε σαν κάτι να το ενοχλούσε ή να το εκνεύριζε. Στη συνέχεια, το ερπετοειδές μπήκε στ’ αμάξι, ξεκίνησε και έφυγε. Το αυτοκίνητο δεν είχε πινακίδες κυκλοφορίας, ούτε στο μπροστινό ούτε στο πίσω μέρος.
Ο Συνταγματάρχης Χ εκτίμησε ότι το ερπετοειδές θα πρέπει να ήταν ψηλό ως 2 μ, ενώ παρατήρησε πως είχε κίτρινα μάτια και κάθετες κόρες όπως οι γάτες.
Ο Συνταγματάρχης Χ κοίταξε γύρω του για μάρτυρες που ενδεχομένως θα είχαν δει το συμβάν, αλλά δεν υπήρχε κανείς. Τότε πρόσεξε την κάμερα του βανζινάδικου. Δυστυχώς, όμως, ο πωλητής του είπε πως η κάμερα ήταν διακοσμητική και δεν είχε καμία άλλη πρακτική χρήση, εκτός από το να αποθαρρύνει επίδοξους ληστές. Ο Συνταγματάρχης Χ, θεώρησε πως όλο αυτό ήταν μία πολύ καλοστημένη απάτη. Πήρε το αυτοκίνητό του και συνέχισε το ταξίδι του.
Αρκετά χιλιόμετρα πιο κάτω, κι ενώ προβληματιζόταν ακόμα για το συμβάν, είδε το ίδιο Hummer σταθμευμένο. Και οι τέσσερις πόρτες ήταν ανοιχτές, τέντα. Λίγο πιο πέρα, έξω από το δρόμο είδε δύο σκούρα πράσινα ερπετοειδή που του φάνηκε να μάλωναν για κάτι..
Το δεύτερο ερπετοειδές ήταν περίπου 15-20 εκ ψηλότερο από εκείνο που είχε δει στο βενζινάδικο. Δεν φορούσε ρούχα ή μπότες. Είχε πόδια σαύρας και ουρά -ενώ το άλλο δεν είχε.
Ο Συνταγματάρχης Χ, αρκετά ψύχραιμος, πρόσεξε στο δρόμο, τα φορτηγά που περνούσαν και προς τις δύο κατευθύνσεις και ότι οι οδηγοί τους έδειχναν τα πλάσματα, αλλά κανείς σταμάτησε. Στη συνέχεια, πήρε το κινητό του τηλέφωνο και τράβηξε πολλές φωτογραφίες από τα ερπετά που δεν φαίνεται να τον πρόσεξαν ότι έκανε αυτή την κίνηση -ή απλά αδιαφόρησαν.
Μετά από λίγα λεπτά, τα δύο ερπετά μπήκαν στο αυτοκίνητό τους και οδήγησαν πίσω προς την κατεύθυνση απ΄ όπου ήρθαν, με υψηλή ταχύτητα. Ο Συνταγματάρχης εξέτασε και πάλι τις φωτογραφίες που τράβηξε στο κινητό του τηλέφωνο, σύνολο έντεκα, και έσπευσε στο Βουκουρέστι, προκειμένου να έρθει σε επαφή με τον Στρατηγό Strainu οπότε στη συνέχεια μαζί να αποφασίσουν τι θα έκαναν με αυτές τις εκπληκτικές φωτογραφίες.
Πίσω στο Βουκουρέστι, όταν κοίταξαν τις φωτογραφίες, όλες ήταν εντελώς πράσινες. Μαζί με τον Στρατηγό, πήγαν σε μια εταιρεία τηλεφωνίας που θα μπορούσε να τους βοηθήσει στην ανάκτηση των εικόνων, αλλά διαπίστωσαν ότι δεν μπορούσαν να κάνουν κάτι. Ήταν σαν ο Συνταγματάρχης να φωτογράφησε ένα λαμπερό πράσινο φως και τίποτε άλλο.
Επί δύο εβδομάδες ανέλυαν ξανά και ξανά, την ιστορία με κάθε δυνατή λεπτομέρεια. Έψαξαν για μάρτυρες, αλλά όλες οι προσπάθειες κατέληξαν σε αποτυχία.
Ο Στρατηγός Emil Strainu κατέληξε στο εξής συμπέρασμα:
«Μόνο ένα πράγμα είναι σίγουρο: ότι ζούμε σε έναν κόσμο που μόνο ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ ότι ξέρουμε, έχοντας την λανθασμένη εντύπωση ότι είμαστε κυρίαρχοι σε αυτόν. Στην πραγματικότητα είμαστε μόνο υπενοικιαστές σε διαμετακόμιση, σε έναν πλανήτη που ποτέ δεν ανήκε σε μας και που δεν έχουμε ιδέα. ποιος είναι πραγματικά ο σκοπός μας…»
Το ερπετοειδές είδε τον Συνταγματάρχη Χ και, σα να μην συνέβαινε τίποτα, βγήκε από το αμάξι, χωρίς όμως να τον χάσει ούτε στιγμή από τα μάτια του. Ακούστηκαν κάτι περίεργοι οξείς ήχοι σα να μιλούσε σε κάποιον που βρισκόταν μέσα στο αμάξι (ή σα να του μιλούσαν από αυτό). Αυτή τη φορά φάνηκε σαν κάτι να το ενοχλούσε ή να το εκνεύριζε. Στη συνέχεια, το ερπετοειδές μπήκε στ’ αμάξι, ξεκίνησε και έφυγε. Το αυτοκίνητο δεν είχε πινακίδες κυκλοφορίας, ούτε στο μπροστινό ούτε στο πίσω μέρος.
Ο Συνταγματάρχης Χ εκτίμησε ότι το ερπετοειδές θα πρέπει να ήταν ψηλό ως 2 μ, ενώ παρατήρησε πως είχε κίτρινα μάτια και κάθετες κόρες όπως οι γάτες.
Ο Συνταγματάρχης Χ κοίταξε γύρω του για μάρτυρες που ενδεχομένως θα είχαν δει το συμβάν, αλλά δεν υπήρχε κανείς. Τότε πρόσεξε την κάμερα του βανζινάδικου. Δυστυχώς, όμως, ο πωλητής του είπε πως η κάμερα ήταν διακοσμητική και δεν είχε καμία άλλη πρακτική χρήση, εκτός από το να αποθαρρύνει επίδοξους ληστές. Ο Συνταγματάρχης Χ, θεώρησε πως όλο αυτό ήταν μία πολύ καλοστημένη απάτη. Πήρε το αυτοκίνητό του και συνέχισε το ταξίδι του.
Αρκετά χιλιόμετρα πιο κάτω, κι ενώ προβληματιζόταν ακόμα για το συμβάν, είδε το ίδιο Hummer σταθμευμένο. Και οι τέσσερις πόρτες ήταν ανοιχτές, τέντα. Λίγο πιο πέρα, έξω από το δρόμο είδε δύο σκούρα πράσινα ερπετοειδή που του φάνηκε να μάλωναν για κάτι..
Το δεύτερο ερπετοειδές ήταν περίπου 15-20 εκ ψηλότερο από εκείνο που είχε δει στο βενζινάδικο. Δεν φορούσε ρούχα ή μπότες. Είχε πόδια σαύρας και ουρά -ενώ το άλλο δεν είχε.
Ο Συνταγματάρχης Χ, αρκετά ψύχραιμος, πρόσεξε στο δρόμο, τα φορτηγά που περνούσαν και προς τις δύο κατευθύνσεις και ότι οι οδηγοί τους έδειχναν τα πλάσματα, αλλά κανείς σταμάτησε. Στη συνέχεια, πήρε το κινητό του τηλέφωνο και τράβηξε πολλές φωτογραφίες από τα ερπετά που δεν φαίνεται να τον πρόσεξαν ότι έκανε αυτή την κίνηση -ή απλά αδιαφόρησαν.
Μετά από λίγα λεπτά, τα δύο ερπετά μπήκαν στο αυτοκίνητό τους και οδήγησαν πίσω προς την κατεύθυνση απ΄ όπου ήρθαν, με υψηλή ταχύτητα. Ο Συνταγματάρχης εξέτασε και πάλι τις φωτογραφίες που τράβηξε στο κινητό του τηλέφωνο, σύνολο έντεκα, και έσπευσε στο Βουκουρέστι, προκειμένου να έρθει σε επαφή με τον Στρατηγό Strainu οπότε στη συνέχεια μαζί να αποφασίσουν τι θα έκαναν με αυτές τις εκπληκτικές φωτογραφίες.
Πίσω στο Βουκουρέστι, όταν κοίταξαν τις φωτογραφίες, όλες ήταν εντελώς πράσινες. Μαζί με τον Στρατηγό, πήγαν σε μια εταιρεία τηλεφωνίας που θα μπορούσε να τους βοηθήσει στην ανάκτηση των εικόνων, αλλά διαπίστωσαν ότι δεν μπορούσαν να κάνουν κάτι. Ήταν σαν ο Συνταγματάρχης να φωτογράφησε ένα λαμπερό πράσινο φως και τίποτε άλλο.
Επί δύο εβδομάδες ανέλυαν ξανά και ξανά, την ιστορία με κάθε δυνατή λεπτομέρεια. Έψαξαν για μάρτυρες, αλλά όλες οι προσπάθειες κατέληξαν σε αποτυχία.
Ο Στρατηγός Emil Strainu κατέληξε στο εξής συμπέρασμα:
«Μόνο ένα πράγμα είναι σίγουρο: ότι ζούμε σε έναν κόσμο που μόνο ΝΟΜΙΖΟΥΜΕ ότι ξέρουμε, έχοντας την λανθασμένη εντύπωση ότι είμαστε κυρίαρχοι σε αυτόν. Στην πραγματικότητα είμαστε μόνο υπενοικιαστές σε διαμετακόμιση, σε έναν πλανήτη που ποτέ δεν ανήκε σε μας και που δεν έχουμε ιδέα. ποιος είναι πραγματικά ο σκοπός μας…»
About Unknown
Δεν υπάρχουν σχόλια