Παράξενες ιστορίες στοιχειωμένων πλοίων!

Πολλές είναι οι ιστορίες στοιχειωμένων πλοίων που ακούμε κατά καιρούς, ή για πολύ παλιά ναυάγια που αποσύρονται μετά από χρόνια.
Ίσως το πιο γνωστό σημείο της Γης που εξαφανίζονται πλοία αλλά και αεροπλάνα είναι το Τρίγωνο των Βερμούδων. Υπάρχουν χιλιάδες άλλες όμως περιπτώσεις καραβιών που έχουν χαθεί ανά την υφήλιο κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες.
Εδώ θα δούμε 5 πραγματικά περίεργες ιστορίες που κρύβονταν πίσω από τα ναυάγια και τους ανθρώπους που χάθηκαν, αλλά και τις περιουσίες που θάφτηκαν για πάντα στο βυθό της θάλασσας. Οι αληθινές αυτές ιστορίες θα σας κάνουν πραγματικά να ανατριχιάσετε και να αναρωτηθείτε αν τελικά υπάρχουν υπερφυσικές δυνάμεις.

Ανατριχιαστικές ιστορίες ναυαγίων

The Sayo (2016)

Πίσω το μυστήριο που καλύπτει αυτό το πλοίο κρύβεται μια πραγματική ιστορία αγάπης. Ο Γερμανός εξερευνητής Manfred Fritz Bajorat έχασε τη γυναίκα του το 2016 από καρκίνο και έτσι αποφάσισε να σαλπάρει με το σκάφος του από τη Μαρτινίκα, ένα νησί της Καραϊβικής, όπου κατοικούσε.

Τα ίχνη του χάθηκαν όμως για 6 ολόκληρα χρόνια και το 40μετρο ιδιωτικό του σκάφος ανακαλύφθηκε μόλις φέτος στις 25 Φεβρουαρίου από 2 ψαράδες σε μια ακτή των Φιλιππίνων. Όταν αντίκρισαν το πλοιάριο ήταν μισοβυθισμένο και αποφάσισαν να μπουν στο εσωτερικό του για να ανακαλύψουν τι κρυβόταν μέσα.

Αυτό που είδαν όμως σίγουρα δεν το περίμεναν. Ο κυβερνήτης του πλοίου, Manfred Fritz Bajorat ήταν μουμιοποιημένος καθισμένος σε μια καρέκλα και το χέρι του τεντωμένο προς τον ασύρματο καθώς προφανώς ήταν έτοιμος να εκπέμψει SOS.

Είναι πραγματικά απορίας άξιο πως μετά από τόσα χρόνια και παρά τις φυσικές συνθήκες το σώμα του είχε παραμείνει ακέραιο. Γύρω του βρέθηκαν σωροί από ρούχα και κονσερβοποιημένα τρόφιμα όπως και φωτογραφίες της γυναίκας του και γράμματα που είχε γράψει προς εκείνη.

Όλοι θεώρησαν πως κάτι περίεργο συνέβη, αλλά αφού το πτώμα του νεκρού άντρα εξετάστηκε από ειδικούς ιατροδικαστές κατέληξαν στο ότι είχε υποστεί καρδιακή προσβολή.

Μετά τη διαλεύκανση της ιστορίας ο Manfred Fritz θάφτηκε δίπλα στη γυναίκα του. Ακόμα όμως παραμένει ένα μεγάλο μυστήριο πως επί 6 χρόνια ένα άψυχο σώμα διατηρήθηκε ακέραιο.

Ocean Wave (1976)

Ο Bas Jan Ader ήταν ένας εκκεντρικός καλλιτέχνης της δεκαετίας του ’70 στις ΗΠΑ. Ήταν γεννημένος στην Ολλανδία αλλά η καριέρα του χτίστηκε στην Αμερική. Ήταν γνωστός για τα έργα του  που όλα ήταν φορείς απογοήτευσης και θλίψης με πιο γνωστά τα «I’m too sad to tell you» και «Please don’ t leave me».

Το 1975 ακούστηκε το κύκνειο άσμα του καθώς το ελπιδοφόρο ταξίδι που ετοίμασε τον Ατλαντικό έμελλε να ήταν το τελευταίο του. Είχε προγραμματίσει να κάνει ακόμα ένα εκκεντρικό νούμερο, στο οποίο θα προταγωνιστούσε το μικρό κρουαζιερόπλοιό του.

Ξεκίνησε από την Μασαχουσέτη, όπου μια ορχήστρα τον συνόδευσε στη αναχώρηση τραγουδώντας τραγούδια των ναυτικών και στη άλλη πλευρά στη Κορνουάλη της Αγγλίας θα τον περίμενε μια άλλη ορχήστρα. Το ταξίδι του θα διαρκούσε οχτώ έως 10 εβδομάδες καθώς το πλοίο που χρησιμοποίησε ήταν μόλις 13 μέτρων.

Ο Ader δεν έφτασε όμως ποτές στον προορισμό του, καθώς μετά από 3 εβδομάδες χάθηκε κάθε σήμα του Ocean Wave και ο ασύρματος σταμάτησε να εκπέμπει. Το πλοίο εντοπίστηκε 10 μήνες μετά αλλά το σώμα του καλλιτέχνη δεν βρέθηκε ποτέ.

Οι φήμες άρχισαν να διαδίδονται με ταχείς ρυθμούς πως ο ιδιόρρυθμος καλλιτέχνης αυτοκτόνησε και όλα του τα έργα ήταν ένα προμήνυμα. Το μυστήριο παραμένει άλυτο.

Teignmouth Electron (1968)

Το 1968 διοργανώθηκε ο πρώτος αγώνας με σκάφη όπου θα έπρεπε ένας κυβερνήτης μόνος του να κάνει τον γύρο του κόσμου με yacht. Ένας 34χρονος Βρετανός επιχειρηματίας ο Donald Crowhurst αποφάσισε να πάρει μέρος στην πρόκληση και να ζήσει την εμπειρία.

Έτσι ετοιμάστηκε γι’ αυτό το Teignmouth Electron, ένα καινοτόμο σκάφος, το οποίο όμως δεν είχε προλάβει να περάσει τα τεστ καθώς ολοκληρώθηκε η κατασκευή του μόλις λίγες μέρες πριν την έναρξη του αγώνα.

Είχαν περάσει 9 μήνες αφότου είχε σαλπάρει και ακόμα βρισκόταν σε πολύ κοντινή απόσταση από εκεί που ξεκίνησε. Τα χρήματα όμως που είχε δαπανήσει για τη κατασκευή του σκάφους όπως και τα βοηθήματα που είχε δεχτεί από άλλους επιχειρηματίες τον έκαναν να σαστίσει καθώς δεν μπορούσε να δεχτεί την αλήθεια.

Έτσι ξεκίνησε να γράφει ένα ημερολόγιο με ιστορίες που επινοούσε σχετικά με τον θρίαμβο του και τα μέρη που συναντούσε κατά τη διάρκεια του ταξιδιού χωρίς όμως να ανταποκρίνεται κάτι από όλα αυτά στην πραγματικότητα. Παράλληλα όμως διατηρούσε και ένα προσωπικό ημερολόγιο με την πάσα αλήθεια και τη κατάθλιψη που βίωνε.

Το μεγαλύτερο κείμενό του που βρέθηκε είναι 25.000 λέξεων και αναφέρεται στο πως θα καταφέρει η ανθρωπότητα να μειώσει το χάσμα μεταξύ του αισθητού κόσμου και του φανταστικού.

Μετά από 243 μέρες στη θάλασσα ο Donald Crowhurst πήρε την απόφαση να αυτοκτονήσει κατακυριευμένος από το αίσθημα της αποτυχίας. Το σώμα του δεν βρέθηκε πάνω στο πλοίο που εντοπίστηκε μετά από λίγο καιρό και θεωρείται ακόμα αγνοούμενος.

Duc de Dantzig (1811)

Το γαλλικό πλοίο Duc de Dantzig μπήκε για πρώτη φορά στο νερό το 1808 και έγινε ένα από τα πιο γνωστά πειρατικά καράβια και πήρε πολλές φορές μέρος στον θαλάσσιο πόλεμο και μέσα σε λίγα χρόνια είχε ληστέψει, καταστρέψει και κάψει πολλά άλλα πλοία.
Η μοίρα όμως επιφύλασσε άδοξο τέλος. Εξαφανίστηκε το 1811 είτε από ολονύχτια συμπλοκή με βρετανικό πλοίο, είτε από ξαφνικό τροπικό κυκλώνα στον Ατλαντικό Ωκεανό ή την Καραϊβική.
Υπάρχει ακόμα ένας μύθος από τον συγγραφέα Ναπολέοντα Γκαλουά, ο οποίος αφηγήθηκε έναν μύθο σύμφωνα με τον οποίο μια γαλλική φρεγάτα έπεσε πάνω στο βυθισμένο πλοίο και οι επιβάτες της αντίκρισαν τα νεκρά πτώματα των πειρατών που χύθηκαν στη θάλασσα.
Επίσης λέγεται ότι είδαν σώματα ανθρώπων να είναι κρεμασμένα πάνω στα κατάρτια, αλλά η εικόνα του πλοίου δεν έδειχνε να  έχει εμπλακεί σε μάχη. Η φρεγάτα πυρπόλησε το πειρατικό πλοιάριο λόγω όσων ανατριχιαστικών σκηνικών είχαν γίνει μάρτυρες. Ακόμα ένα άλυτο μυστήριο!

Mary Celeste (1872)

Το πιο διάσημο πλοίο φάντασμα στην ιστορία είναι το Mary Celeste που αναχώρησε από την Νέα Υόρκη στις 7 Νοεμβρίου 1872. Εντοπίστηκε μετά από περίπου ένα μήνα στον Ατλαντικό Ωκεανό χωρίς να δείχνει κανένα σημείο εγκατάλειψης.
Το μόνο που έλειπε ήταν το πλήρωμα και μία σωσίβια λέμβος. Οι φήμες λένε πως το πλήρωμα εγκατέλειψε το πλοίο γιατί μετέφερε παράνομα μεγάλη ποσότητα αλκοόλ, χωρίς όμως αυτό να έχει εξακριβωθεί.
Κανείς δεν μπορεί να δώσει μια φυσιολογική ερμηνεία στο γεγονός πως ένα ακυβέρνητο πλοίο συνέχισε την πορεία του μεσοπέλαγα χωρίς την παραμικρή φθορά.
πηγη