ίχνη από οχήματα πριν εκατομμύρια χρόνια

Ο δρ. Αλεξάντερ Κολτίπιν (Alexander Koltypin), επιφανής γεωλόγος στη Ρωσία, ισχυρίζεται ότι τα μυστηριώδη αυλάκια στην Κοιλάδα της Φρυγίας, στη σημερινή κεντρική Τουρκία, είναι τεχνητά και δημιουργήθηκαν από ίχνη γιγάντιων οχημάτων, πριν εκατομμύρια έτη, και όχι από τη φύση.

Στο δυτικό κεντρικό τμήμα της Ανατολίας στην κοιλάδα της Φρυγίας στην Τουρκία, βρίσκονται πολλά «αρχαία ίχνη» που διασχίζουν όλο το τοπίο.

Αυτά τα κομμάτια είναι λαξευμένα στον φυσικό βράχο και είναι ομοιόμορφα κατανεμημένα, σαν να έγιναν από τις ρόδες ενός οχήματος, αλλά είναι πολύ βαθύτερα από ότι οι τυπικές αυλακιές. Οι πιο βαθιές είναι περίπου τρία πόδια βάθος.

Η έλλειψη ακριβούς χρονολόγησης έχει οδηγήσει μερικούς ανθρώπους να πιστεύουν ότι αυτά τα ίχνη είναι απολιθωμένες αυλακιές που έχουν γίνει εκατομμύρια χρόνια πριν από βαρέα οχήματα ενός αρχαίου εξωγήινου πολιτισμού που κινούνταν πάνω από στο έδαφος, όταν αυτό ήταν ακόμη καλυμμένο με ηφαιστειακή στάχτη.

Κατά τη διάρκεια των αιώνων, οι αυλακιές στερεοποιήθηκαν στο σκληρό βράχο με τον ίδιο τρόπο που διατηρούνται και τα ίχνη των δεινοσαύρων στους βράχους.

Ο επιστήμονας, που είναι διευθυντής του Κέντρου Φυσικής Επιστήμης και Επιστημονικής Έρευνας στο Διεθνές Ανεξάρτητο Πανεπιστήμιο Οικολογίας και Πολιτειολογίας της Μόσχας, εξέφρασε αυτή την άποψη μετά από το πρόσφατο ταξίδι του στην Ανατολία, όπου επισκέφθηκε την περιοχή με τρεις συναδέλφους του.

Περιέγραψε τα αυλάκια ως «απολιθωμένα ίχνη τροχών σε βραχώδες έδαφος», το οποίο κάποτε ήταν ηφαιστειακή στάχτη.

Όπως είπε: «Μπορούμε να υποθέσουμε ότι αρχαία οχήματα με ρόδες οδηγήθηκαν στο μαλακό έδαφος, ίσως σε υγρή επιφάνεια».

«Εξαιτίας του βάρους τους, τα ίχνη είναι τόσο βαθιά», συνέχισε και εξήγησε ότι «και αργότερα αυτά τα ίχνη, και όλη η επιφάνεια τριγύρω, απλά απολιθώθηκαν και μας άφησαν αυτή την απόδειξη».

Όπως πρόσθεσε, «τέτοιες περιπτώσεις είναι γνωστές στους γεωλόγους, για παράδειγμα, τα ίχνη των δεινοσαύρων διατηρήθηκαν φυσικά με παρόμοιο τρόπο».

Περιγράφοντας ποιοι μπορεί να οδηγούσαν αυτά τα γιγάντια φορτηγά, είπε: «Όλη αυτή η βραχώδης επιφάνεια καλύφθηκε με ίχνη που έγιναν πριν μερικά εκατομμύρια χρόνια… δεν μιλάμε για ανθρώπινα όντα».

«Εδώ έχουμε να κάνουμε με κάποιο είδος αυτοκινήτων, ή άλλων οχημάτων».

«Τα ζευγάρια από ίχνη διασταυρώνονται μεταξύ τους σε κάποια σημεία και μερικά είναι πιο βαθιά από τα άλλα».

Σύμφωνα με τις παρατηρήσεις του δρ. Αλεξάντερ Κολτίπιν, «η εικόνα αυτών των ιχνών δεν αφήνει καμία αμφιβολία ότι είναι αρχαία, σε ορισμένα σημεία που η επιφάνεια έχει υποστεί φθορά από τον καιρό, φαίνεται».

Η ηλικία των αυλακιών, σύμφωνα με τον Ρώσο επιστήμονα, είναι μεταξύ 12 και 14 εκατομμυρίων ετών.

«Η μεθοδολογία για να προσδιορίζουμε την ηλικία των ηφαιστειακών βράχων είναι πολύ καλά τεκμηριωμένη και δουλεύει», πρόσθεσε.

«Ως γεωλόγος, με βεβαιότητα μπορώ να σας πω ότι τα άγνωστα προκατακλυσμιαία οχήματα οδηγήθηκαν στην κεντρική Τουρκία πριν 12 με 14 εκατομμύρια χρόνια».

Ο δρ. Κολτίπιν υποστήριξε ότι οι αρχαιολόγοι «αποφεύγουν να ακουμπούν αυτό το θέμα» επειδή θα «καταστρέψει όλες τις κλασικές θεωρίες τους».

«Νομίζω ότι βλέπουμε τα σημάδια ενός πολιτισμού, ο οποίος υπήρξε πολύ πριν την επίσημη δημιουργία του κόσμου μας».

«Ίσως τα πλάσματα αυτού του προ-πολιτισμού δεν έμοιαζαν καθόλου με τους σύγχρονους ανθρώπους».

Είπε ακόμα ότι τα αρχαία ίχνη αυτοκινήτων είναι μόνο κάποια από τον αριθμό στοιχείων «που αποδεικνύουν την ύπαρξη αρχαίων πολιτισμών», αλλά συχνά αγνοούνται από τους συστημικούς αρχαιολόγους.

Δεν μπορούμε να κατανοήσουμε πώς ήταν αυτά τα φορτηγά, αλλά η απόσταση ανάμεσα στις ρόδες «είναι πάντα η ίδια», πρόσθεσε.

Μάλιστα υποστηρίζει ότι «η απόσταση στον άξονα μεταξύ των ροδών ταιριάζει με τα σύγχρονα αυτοκίνητα», αλλά τα ίχνη είναι πολύ βαθύτερα από αυτά που αφήνουν τα σημερινά οχήματα.

«Το μεγαλύτερο βάθος που έχουν αφήσει είναι στο ένα μέτρο».

«Στις άκρες των αυλακιών μπορούμε να διακρίνουμε οριζόντιες γρατζουνιές, σαν να τις άφησαν οι άκρες των αξόνων των αρχαίων ροδών».

Ο δρ. Κολτίπιν αποφοίτησε κατά τη σοβιετική περίοδο από το Ρωσικό Κρατικό Γεωλογικό Πανεπιστήμιο και αργότερα εργάστηκε ως συστημικός επιστήμονας.

Τελευταία γράφει βιβλία για επιστημονικά μυστήρια.