Nazareth

Οι Nazareth είναι σκωτσέζικό χαρντ ροκ συγκρότημα από το Ντανφέρμλιν, το οποίο σχηματίστηκε το 1968 και γνώρισε επιτυχία και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού κατά την δεκαετία του '70. Το συγκρότημα συνεχίζει να ηχογραφεί και να περιοδεύει σε όλο τον κόσμο.

Βιογραφία

1966-1976

Μία πρώιμη μορφή των Nazareth δημιουργήθηκε το 1966, όταν ο τραγουδιστής Νταν ΜακΚάφερτι, ο μπασίστας Πιτ Άγκνιου και ο ντράμερ Νταρέλ Σουίτ σχημάτισαν τους The Shadettes, στο Ντανφέρμλιν.^[1] Μετά από δύο χρόνια ζωντανών εμφανίσεων σε κλαμπ της πόλης, τα τρία μέλη παραιτήθηκαν από τις καθημερινές τους εργασίες και μετονομάστηκαν σε Nazareth, αφού ενέταξαν στην σύνθεση τους τον κιθαρίστα Μάνι Τσάρλτον. Αφού έγιναν γνωστοί για την δυναμική τους, υπέγραψαν συμβόλαιο με τον μάνατζερ Μπιλ Φέχιλι, ο οποίος πλήρωσε τα έξοδα για την ηχογράφηση του πρώτου τους δίσκου.^[2]
Οι Nazareth υπέγραψαν στην "Pegasus Records" και κυκλοφόρησαν το ομώνυμο άλμπουμ τους, το 1971. Για την προώθηση του δίσκου, περιόδευσαν μαζί με τον Ρόρι Γκάλαχερ και τους Atomic Rooster.^[3] Μετά την κυκλοφορία του δεύτερου δίσκου τους με τίτλο "Exercises", οι Nazareth περιόδευσαν μαζί με τους Deep Purple, γεγονός που ανέβασε την δημοτικότητα τους.^[4] Ο μπασίστας των Deep Purple, Ρότζερ Γκλόβερ, ανέλαβε την παραγωγή του τρίτου τους δίσκου, "Razamanaz",^[5] ο οποίος περιείχε και το πρώτο επιτυχημένο σινγκλ του συγκροτήματος, το "Broken Down Angel", το οποίο σκαρφάλωσε στην ένατη θέση των βρετανικών τσαρτ, όπως και το "Bad, Bad Boy" που έφθασε στο # 10. Το άλμπουμ έφθασε στο # 11 στην Μεγάλη Βρετανία και μπήκε στους καταλόγους επιτυχιών στις Ηνωμένες Πολιτείες.^[6]

Οι Nazareth ζωντανά το 1976

Ο Γκλόβερ ανέλαβε την παραγωγή και του επόμενου τους δίσκου με τίτλο "Loud 'n' Proud", το οποίο ηχογραφήθηκε μέσα σε διάστημα δύο εβδομάδων στο "The Ganghut studio" του Τζέιμσταουν της Σκωτίας και περιείχε διασκευές στο "Teenage Nervous Breakdown" του Λόουελ Τζορτζ και το "The Ballad Of Hollis Brown" του Μπομπ Ντίλαν. Επίσης, το συγκρότημα διασκεύασε το "This Flight Tonight" της Τζόνι Μίτσελ, το οποίο ανέβηκε στο # 11 στην Μεγάλη Βρετανία και την κορυφή των γερμανικών τσαρτ, ενώ μπήκε στο Top-5 στην Αυστρία και την Ελβετία.^[7]^[8] Το "Loud 'n' Proud" έφθασε στο Top-10 στην Μεγάλη Βρετανία, την Γερμανία και τη Νορβηγία, ενώ σκαρφάλωσε στην κορυφή των αυστριακών τσαρτ.^[9]
Στον δίσκο "Rampant" που ακολούθησε, την παραγωγή ανέλαβε και πάλι ο Γκλόβερ, ενώ η ηχογράφηση έγινε στο Μοντρέ της Ελβετίας με το φορητό στούντιο των Rolling Stones. Στο τραγούδι "Shanghai'd In Shanghai", συμμετείχε ο κιμπορντίστας των Deep Purple, Τζον Λορντ και το σινγκλ του κομματιού γνώρισε επιτυχία στην κεντρική Ευρώπη.^[10]
Το συγκρότημα επικεντρώθηκε στο να γνωρίσει παγκόσμια επιτυχία, με αποτέλεσμα το άλμπουμ "Hair of the Dog" να μην καταφέρει να μπει στα βρετανικά τσαρτ αλλά να γίνει ο δίσκος με τις μεγαλύτερες πωλήσεις τους στον υπόλοιπο κόσμο, αφού με την ώθηση της μεγάλης επιτυχίας "Love Hurts", κατάφερε να βραβευθεί ως πλατινένιο στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπου σκαρφάλωσε στο Top-20. Το "Love Hurts" έφθασε στο # 8 στις Ηνωμένες Πολιτείες και έγινε χρυσό, ενώ ανέβηκε στην κορυφή των τσαρτ στο Βέλγιο, την Ολλανδία, τη Νότια Αφρική, τον Καναδά και τη Νορβηγία, όπου παρέμεινε στο # 1 για 14 εβδομάδες.^[11] Η επιτυχία αυτή ανέβασε την δημοτικότητα των Nazareth σε επίπεδο να θεωρούνται από τα μεγαλύτερα ονόματα παγκοσμίως. Η συλλογή "Greatest Hits" που κυκλοφόρησε στα τέλη του 1975 κατάφερε να μπει στους καταλόγους επιτυχιών ανά τον κόσμο και να βραβευθεί ως ασημένια στην πατρίδα του συγκροτήματος.^[12]
Οι Nazareth γνώρισαν άλλη μία επιτυχία με το "My White Bicycle", διασκευή σε τραγούδι των Tomorrow και κυκλοφόρησαν τα "Close Enough for Rock 'n' Roll" και "Play 'n' the Game" μέσα στο 1976. Παρά την επιτυχία του, το συγκρότημα χρειάστηκε να αντιμετωπίσει την ψυχολογική φθορά από τον θάνατο του μάνατζερ του, Μπιλ Φέχιλι.

1977-1983

Το 1977, οι Nazareth γνώρισαν επιτυχία με το ΕΡ "Hot Tracks", το οποίο ανέβηκε στο # 15 στην Μεγάλη Βρετανία. Το συγκρότημα ενέταξε σαν δεύτερο κιθαρίστα τον Ζαλ Κλέμινσον και ηχογράφησαν το "No Mean City", περιοδεύοντας στην Ευρώπη με τους Whitesnake σαν support και στην Αμερική με τους Budgie.^[13]

Ο Μάνι Τσάρλτον

Ακολούθησε το "Malice in Wonderland" την επόμενη χρονιά σε παραγωγή του Τζεφ Μπάξτερ, παρουσιάζοντας ένα εμπορικότερο σύνολο σε σχέση με το παρελθόν. Παρά την επιτυχία του, το άλμπουμ δεν κατάφερε να έχει κάποιον αντίκτυπο στην Μεγάλη Βρετανία, οδηγώντας τον Κλέμινσον σε αποχώρηση τον Ιούλιο του 1980, με τον κιθαρίστα Μπίλι Ράνκιν και τον κιμπορντίστα Τζον Λοκ να τον αντικαθιστούν.^[14] Η νέα σύνθεση ηχογράφησε το "The Fool Circle" του 1981, ακολουθούμενο από το ζωντανά ηχογραφημένο στον Καναδά, "'Snaz". Το τραγούδι "Crazy" συμπεριλήφθηκε στο σάουντρακ της ταινίας "Heavy Metal".^[15]
Το "2XS" του 1982 γνώρισε μικρότερη επιτυχία σε σχέση με τα προηγούμενα άλμπουμ των Nazareth, αλλά αποτέλεσε τον πρώτο από μία σειρά Top-10 δίσκων για τη Νορβηγία, μία χώρα η οποία αποτέλεσε σημαντική αγορά για το συγκρότημα από το ξεκίνημα του.^[16] Στα τέλη του 1982 ο Λοκ αποχώρησε για να σχηματίσει τους Spirit και το συγκρότημα περιόδευσε στην Ευρώπη μαζί με τους Rush και στην Αμερική με τον Μπιλ Σκουάιρ.
Το "Sound Elixir" του 1983 ηχογραφήθηκε στα "Little Mountain Studios" του Βανκούβερ και μετά την κυκλοφορία του αποχώρησε από το συγκρότημα και ο Μπίλι Ράνκιν αφήνοντας τους Nazareth ως τετραμελές σχήμα. Το συγκρότημα υπέγραψε στην "Vertigo Records" κυκλοφορώντας το "The Catch" στα τέλη του 1984, για την προώθηση του οποίου εμφανίστηκαν ζωντανά στο φεστιβάλ του Γιάρμουθ μαζί με τους Motörhead^[17] και στις 14 Σεπτεμβρίου 1985 στο "Metal Hammer Fest" της Γερμανίας μαζί με ονόματα όπως οι Metallica, Venom, Wishbone Ash, Running Wild, κ.α..^[18]
Την ίδια χρονιά, ο πρώην μάνατζερ τους, Τζιμ Γουάιτ, κυκλοφόρησε τα παλιότερα άλμπουμ του συγκροτήματος μέσω της εταιρείας του "Sahara Records" και μετά από δικαστική διαμάχη την οποία κέρδισε το συγκρότημα, οι κυκλοφορίες ακυρώθηκαν και αφαιρέθηκαν από τα ράφια των δισκοπωλείων.

1986-σήμερα

Το 1986, οι Nazareth ηχογράφησαν το άλμπουμ "Cinema", το οποίο δεν κυκλοφόρησε στην Μεγάλη Βρετανία λόγω της ιδιαίτερα πεσμένης δημοτικότητας του συγκροτήματος εκεί. Επέστρεψαν το 1989 με το "Snakes 'N' Ladders", το οποίο, επίσης, δεν εκδόθηκε στην πατρίδα τους μέχρι το 1997 όταν κυκλοφόρησε μέσω μίας σειράς επανεκδόσεων. Το σινγκλ "We Are Animals" γνώρισε επιτυχία στην Ρωσία και το συγκρότημα περιόδευσε στην Σοβιετική Ένωση το 1990.
Τον Μάιο του 1990, ο Τσάρλτον αποχώρησε για να συνεχίσει σαν παραγωγός, δίνοντας την θέση του στον Μπίλι Ράνκιν, ο οποίος επέστρεψε στους Nazareth μετά από επτά χρόνια. Το συγκρότημα κυκλοφόρησε το "No Jive" μέσω της βελγικής "Mausoleum Records" και περιόδευσε στην Βόρεια Αμερική το 1993. Ακολούθησε το "Move Me" την επόμενη χρονιά, με μπόνους κομμάτια τις ακουστικές επανεκτελέσεις κλασικών τους τραγουδιών όπως το "Razamanaz", το "This Flight Tonight", το "My White Bicycle", κ.α..

Οι Nazareth ζωντανά το 2012

Στα τέλη του 1994, στο συγκρότημα εντάχθηκε ο κιθαρίστας Τζίμι Μάρισον στην θέση του Ράνκιν, μαζί με τον κιμπορντίστα Ρόνι Λίχι και το 1996 εμφανίστηκαν ζωντανά στο φεστιβάλ "Rock Pioneers" μαζί με τους Saxon και τους Survivor. Το 1997, όλος ο κατάλογος της δισκογραφίας των Nazareth επανεκδόθηκε με επιπλέον κομμάτια σε κάθε δίσκο, από την "Castle Records".
Το 1998, ηχογράφησαν τον δίσκο "Boogaloo" και περιόδευσαν στην Ρωσία και την υπόλοιπη Ευρώπη μαζί με τους Uriah Heep.^[19]
Ο Ντάρελ Σουίτ έπαθε καρδιακή προσβολή τον Απρίλιο του 1999, κάτι που οδήγησε στον θάνατο του, ενώ βρισκόταν σε περιοδεία στις Ηνωμένες Πολιτείες.^[20] Η περιοδεία αναβλήθηκε και οι Nazareth επέστρεψαν στην Μεγάλη Βρετανία με τον γιο του Πιτ Άγκνιου, Λι, να αναλαμβάνει τα τύμπανα. Το συγκρότημα έμεινε χωρίς δισκογραφική εταιρεία και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού.
Το 2001 πραγματοποίησαν μία ιδιαίτερα επιτυχημένη βρετανική περιοδεία μαζί με τους Uriah Heep, ενώ το 2004 εμφανίστηκαν ζωντανά στην Ρωσία και την Βραζιλία, πριν συνεχίσουν με μία καλοκαιρινή περιοδεία στον Καναδά. Λίγο πριν ο Ρόνι Λίχι αποχώρησε από τους Nazareth αφήνοντας τους για άλλη μια φορά ως τετραμελές σχήμα.
Στις 4 Αυγούστου 2006, ο Τζον Λοκ πέθανε από καρκίνο στα 62 του χρόνια.^[21]
Το 2008, κυκλοφόρησε ο δίσκος "The Newz" από την "Edel/earMUSIC" και το συγκρότημα περιόδευσε για τα σαράντα του χρόνια από τον Ιανουάριο μέχρι το Νοέμβριο εκείνης της χρονιάς.^[22] Ακολούθησε το "Big Dogz" του 2011, επαναφέροντας τους Nazareth στις χαμηλές θέσεις των καταλόγων επιτυχιών, μετά από αρκετά χρόνια.^[23]
Στις 28 Αυγούστου 2013, ανακοινώθηκε η αποχώρηση του Νταν ΜακΚάφερτι από την μουσική βιομηχανία λόγω προβλημάτων υγείας.^[24] Έξι μήνες αργότερα, έγινε γνωστό ότι το μικρόφωνο του συγκροτήματος αναλαμβάνει ο Λίντον Όσμπορν.^[25] Με τη νέα σύνθεση, κυκλοφόρησαν το άλμπουμ "Rock 'n' Roll Telephone" στις 3 Ιουνίου 2014.^[26]
Ο Όσμπορν αντικαταστάθηκε τον Φεβρουάριο του 2015 από τον Καρλ Σέντανς, πρώην μέλος του προσωπικού σχήμταος του Γκίζερ Μπάτλερ, των Krokus και των Persian Risk.^[27]

Δισκογραφία

Στούντιο ηχογραφήσεις

Έτος	Άλμπουμ	Αγγλία ^[28]	Γερμανία ^[29]	Καναδάς ^[30]	Η.Π.Α. ^[31]	Βραβεύσεις ^[32]^[33]
1971	Nazareth	-	-	-	-
1972	Exercises	-	-	-	-
1973	Razamanaz	11	48	39	157	: Πλατινένιος
1973	Loud 'n' Proud	10	8	17	150	: Πλατινένιος
1974	Rampant	13	11	80	157	: Χρυσός
1975	Hair of the Dog	-	27	20	17	: Πλατινένιος / : Χρυσός
1976	Close Enough for Rock 'n' Roll	-	42	12	24	: Χρυσός
1976	Play 'n' the Game	-	-	14	75	: Χρυσός
1977	Expect No Mercy	-	-	78	82	: Χρυσός
1979	No Mean City	34	-	81	88	: Χρυσός
1980	Malice in Wonderland	-	43	19	41	: Χρυσός
1981	The Fool Circle	60	-	31	70
1982	2XS	-	42	74	122
1983	Sound Elixir	-	52	-	-
1984	The Catch	-	60	-	-
1986	Cinema	-	-	-	-
1989	Snakes 'N' Ladders	-	-	-	-
1991	No Jive	-	-	-	-
1994	Move Me	-	-	-	-
1998	Boogaloo	-	-	-	-
2008	The Newz	-	-	-	-
2011	Big Dogz	-	73	-	-
2014	Rock 'n' Roll Telephone	-	39	-	-