Napalm Death
Σύμφωνα με το Βιβλίο Γκίνες, το τραγούδι τους "You Suffer" είναι το συντομότερο κομμάτι στην ιστορία της μουσικής, αφού διαρκεί μόλις 1,316 δευτερόλεπτα.[1]
Βιογραφία
Δημιουργία και αλλαγές μελών
Το συγκρότημα σχηματίστηκε το 1981 με την ονομασία Civil Defence, από τον τραγουδιστή Νίκολας Μπάλεν και το ντράμερ Μάιλς Ράτλετζ, έχοντας στα αρχικά τους στάδια ένα πανκ ροκ ύφος. Αφού μετονομάστηκαν σε Napalm Death από την ταινία "Αποκάλυψη τώρα", εντάχθηκε στο σχήμα ο κιθαρίστας Ντάριλ Φεντέσκι και ο μπασίστας Γκράχαμ Ρόμπερτσον, ο οποίος άλλαξε όργανο παίζοντας κιθάρα, μετά την αποχώρηση του Φεντέσκι και την αντικατάσταση του από τον μπασίστα Φίνμπαρ Κουίν. Πρώτη τους ηχογράφηση ήταν το ντέμο "Punk Is A Rotting Corpse".[2]Στις πρώτες τους ζωντανές εμφανίσεις έπαιζαν support σε συγκροτήματα όπως οι Subhumans, The Apostles και Chaos UK, ενώ συμμετείχαν στην συλλογή "Bullshit Detector 3" με το κομμάτι "The Crucifixion of Possessions".[3] Το 1985, το σχήμα επανήλθε στην ενεργό δράση μετά από διάλειμμα ενός χρόνου, αποτελούμενο από τον Μπάλεν στα φωνητικά, τον Τζάστιν Μπρόντρικ στην κιθάρα, τον Πίτερ Σο στο μπάσο και τον Ράτλετζ στα τύμπανα. Σύντομα, ο Μπάλεν ανέλαβε και το μπάσο, μετά την αποχώρηση του Σο.[4]
Μετά την ολοκλήρωση του ντέμο "Hatred Surge",[5] ο Μικ Χάρις αντικατέστησε τον Ράτλετζ και το συγκρότημα έλαβε μεγάλη επιρροή από το thrash metal κίνημα, που βρισκόταν στο απόγειο του. Η πρώτη συναυλία της νέας σύνθεσης πραγματοποιήθηκε στις 18 Ιανουαρίου 1986, όπου άνοιξαν την εμφάνιση των The Amebix.[6] Ο νέος ήχος του συγκροτήματος, αναμείγνυε το πανκ με το ακραίο μέταλ, ουσιαστικά δημιουργώντας τα πρώτα δείγματα του grindcore.[7]
Η εποχή Στιρ / Ντόριαν
Ο Ντίγκμπι Πίρσον, ιδιοκτήτης της "Earache Records" υπέγραψε με το συγκρότημα και ηχογράφησαν τα ντέμο που θα αποτελούσαν τον πρώτο τους δίσκο. Μετά το τέλος αυτών των διαδικασιών, εντάχθηκε στο συγκρότημα ο μπασίστας Τζιμ Γουάιτλι, αφήνοντας στον Μπάλεν αποκλειστικά τα καθήκοντα του τραγουδιστή.[8] Μετά την αποχώρηση του Μπρόντρικ, την θέση του πήρε αρχικά ο Φρανκ Χίλι και στην συνέχεια ο Μπιλ Στιρ, ενώ τα φωνητικά ανέλαβε ο Λι Ντόριαν αντικαθιστώντας τον Μπάλεν.[9][10]
Ο Σέιν Έμπερι
Ο Γουάιτλι αποχώρησε μετά την κυκλοφορία του άλμπουμ και τον Αύγουστο του 1987 αντικαταστάθηκε από τον Σέιν Έμπερι, αρχικά για μία περιοδεία με τους D.R.I., αλλά τελικά σε μόνιμη βάση.[13] Το συγκρότημα συμμετείχε στις συλλογές "North Atlantic Noize Attack" και "Pathological" και εμφανίστηκε σε δύο εκπομπές του Τζον Πιλ, κάτι που ανέβασε την δημοτικότητα τους και τις πωλήσεις του άλμπουμ.[14][15][16] Ενώ ο Πιλ στήριξε το συγκρότημα, ένας άλλος ραδιοφωνικός παραγωγός, ο Στιβ Ράιτ, χρησιμοποιούσε τραγούδια των Napalm Death σαν τιμωρία κατά το απογευματινό του κουίζ.[17]
Κατά την πρώιμη αυτή περίοδο του συγκροτήματος, όλα τα μέλη εκτός του Ντόριαν, διατηρούσαν παράλληλα κάποιο πρότζεκτ, με τον Στιρ να έχει σχηματίσει τους Carcass,[18] τον μπασίστα Σέιν Έμπερι να παίζει τύμπανα στους Unseen Terror,[19] ενώ ο Χάρις συμμετείχε στους Doom, Extreme Noise Terror και Unseen Terror.[20]
Το δεύτερο τους άλμπουμ με τίτλο "From Enslavement to Obliteration" ηχογραφήθηκε στα "Birdsong Studios" του Γουόρτσεστερ και αποτελούνταν από 54 κομμάτια, πολλά εκ των οποίων διάρκειας μερικών δευτερολέπτων.[21] Τα πρώτα αντίτυπα ήλθαν μαζί με ένα 7" σινγκλ πέντε κομματιών. Στο ντοκιμαντέρ του BBC με τίτλο "Arena" συμπεριλήφθηκαν και οι Napalm Death, κάτι που ανέβασε ακόμη περισσότερο την δημοτικότητα του σχήματος.[22] Τον Ιούλιο του 1989, περιόδευσαν για πρώτη φορά στην Ιαπωνία μαζί με τους S.O.B., κάτι που αποτυπώθηκε στο split EP ανάμεσα στα δύο συγκροτήματα.[23] Παράλληλα, η "Earache" εξέδωσε το σινγκλ "Grindcrusher", το οποίο περιελάμβανε το κομμάτι "You Suffer" από τους Napalm Death και το "Mega Armageddon Death Pt.3" από τους Electro Hippies, επίσης διάρκειας λίγο μεγαλύτερης από ένα δευτερόλεπτο.[24]
Για την προώθηση του δεύτερου τους άλμπουμ, οι Napalm Death περιόδευσαν στην Ευρώπη μαζί με τους Bolt Thrower, Morbid Angel Και Carcass.[25] Ο Ντόριαν αποχώρησε για να δημιουργήσει τους Cathedral, δίνοντας την θέση τους στον Μαρκ Γκρίνγουεϊ,[26] ενώ ο Στιρ αντικαταστάθηκε από τον Τζέσι Πιντάδο.[27] Το συγκρότημα, σύντομα βρήκε και δεύτερο κιθαρίστα στο πρόσωπο του Μιτς Χάρις.[28]
Καθιέρωση
Τα πρώτα αντίτυπα του άλμπουμ "Harmony Corruption", το οποίο ηχογραφήθηκε στα "Morrisound Studios" της Φλόριντα με παραγωγό τον Σκοτ Μπερνς, είχαν ως δώρο ένα ζωντανά ηχογραφημένο άλμπουμ, στο οποίο ο Τζάστιν Μπρόντρικ συμμετείχε ως γκεστ για την διασκευή στο "Avalanche Master Song" των Godflesh.[29] Ο Γκλεν Μπέντον των Deicide και ο Τζον Τάρντι των Obituary, έκαναν γκεστ εμφανίσεις στο κομμάτι "Unfit Earth" και ο δίσκος σκαρφάλωσε στο # 67 των βρετανικών τσαρτ.[30] Για την προώθηση του, το συγκρότημα πραγματοποίησε μία αμερικάνικη περιοδεία μαζί με τους Nocturnus και Godflesh.[31]Το ΕΡ "Mass Appeal Madness" έκανε την εμφάνιση του το 1991, γεμίζοντας το κενό ανάμεσα στα άλμπουμ.[32] Ο ντράμερ Μικ Χάρις αποχώρησε το καλοκαίρι του 1991, δίνοντας την θέση του στον Ντάνι Χερέρα,[33] ο οποίος πραγματοποίησε τις πρώτες τους ζωντανές εμφανίσεις σε μία περιοδεία με τους Sick Of It All, Sepultura και Sacred Reich.[34]
Ο Μαρκ Γκρίνγουεϊ
Μετά το τέλος της περιοδείας, το συγκρότημα ηχογράφησε την διασκευή του στο "Nazi Punks Fuck Off" των Dead Kennedys, δωρίζοντας τα κέρδη σε αντιρατσιστική καμπάνια.[38] Το σινγκλ πούλησε περισσότερα από 10.000 αντίτυπα και το συγκρότημα έκλεισε την χρονιά με μία περιοδεία στον Καναδά.
Τον Μάιο του 1994, κυκλοφόρησαν το άλμπουμ "Fear, Emptiness, Despair" και περιόδευσαν στην Μεγάλη Βρετανία με τους Entombed και στην Βόρεια Αμερική με τους Obituary και Machine Head.[39][40][41] Το τραγούδι "Plague Rages" συμπεριλήφθηκε στο σάουντρακ της ταινίας "Mortal Kombat", το οποίο μπήκε στο Top-5 του Billboard.[42] Ακολούθησε το ΕΡ "Greed Killing" το 1995,[43] πριν τον δίσκο "Diatribes" του 1996, ο οποίος ηχογραφήθηκε στα "Framework Studios" του Μπέρμιγχαμ και κυκλοφόρησε στην Αμερική με το επιπλέον CD "Cursed To Tour".[44][45] Τον Απρίλιο του 1996, περιόδευσαν στην Μεγάλη Βρετανία μαζί με τους Crowbar και Face Down.[46]
Το 1997, ο Γκρίνγουεϊ αποχώρησε, με αντικαταστάτη του τον Φιλ Βέιν των Extreme Noise Terror,[47] με τους τελευταίους να ανακοινώνουν ότι τραγουδιστής τους για το επερχόμενο άλμπουμ "Damage 381" θα είναι ο Γκρίνγουεϊ.[48] Οι Napalm Death ηχογράφησαν το ΕΡ "In Tongues We Speak" μαζί με τους Coalesce,[49] αλλά μετά την κυκλοφορία του έγινε γνωστό ότι ο Γκρίνγουεϊ επέστρεψε στο συγκρότημα και ότι ξεκίνησαν τις ηχογραφήσεις για το άλμπουμ "Inside the Torn Apart" με παραγωγό τον Κόλιν Ρίτσαρντσον.[50] Ο δίσκος έφθασε στο # 129 των τσαρτ της Βρετανίας και το συγκρότημα περιόδευσε στην Ευρώπη με τους Machine Head,[51] πριν μεταβεί στη Νότια Αμερική στο τέλος της χρονιάς. Κατά την διάρκεια της περιοδείας, γυρίστηκε το βίντεο για το κομμάτι "Breed To Breathe", το οποίο λογοκρίθηκε από πολλούς τηλεοπτικούς σταθμούς, υποχρεώνοντας το συγκρότημα να το περικόψει. Περιελάμβανε εικόνες από την συναυλία τους στο κλαμπ "CBGB's" της Νέας Υόρκης σε συνδυασμό με σκηνές βίας από ντοκιμαντέρ.[52]
Την επόμενη χρονιά, κυκλοφόρησαν το "Words from the Exit Wound" και πάλι με παραγωγό τον Κόλιν Ρίτσαρντσον,[53] τελευταίο άλμπουμ του συγκροτήματος για την "Earache" αφού το 1999 υπέγραψαν στην "Dreamcatcher" και εμφανίστηκαν στο φεστιβάλ "Wacken Open Air" της Γερμανίας.[54] Σε παραγωγή του Σάιμον Έφεμι κυκλοφόρησαν το ΕΡ "Leaders Not Followers" με διασκευές στους Death, Rawpower, Pentagram, Excel, Slaughter και Repulsion, όπως και το ακυκλοφόρητο κομμάτι "Back from The Dead" και την επανεκτέλεση του "Nazi Punks Fuck Off".[55]
Νέα χιλιετία
Οι Napalm Death περιόδευσαν στην Ευρώπη το 2000 μαζί με τους Konkhra και στις μετέπειτα συναυλίες ο Χάρις αναγκάστηκε να παίζει καθήμενος, αφού είχε σπάσει το πόδι του κατά την διάρκεια μιας βιντεοσκόπησης.[56] Ο πρώτος τους δίσκος με τη νέα εταιρεία ήταν το "Enemy of the Music Business", το οποίο περιείχε καυστικούς στίχους προς την προηγούμενη τους δισκογραφική εταιρεία.[57] Το Νοέμβριο του 2001 περιόδευσαν στην Αγγλία με τους Onedice να ανοίγουν τις εμφανίσεις τους,[58] ενώ οι προγραμματισμένες συναυλίες τους δύο μήνες αργότερα ολοκληρώθηκαν με το συγκρότημα ως τετραμελές σχήμα, αφού ο Έμπερι αναγκάστηκε να εισαχθεί σε νοσοκομείο λόγω ίωσης.Το 2002 κυκλοφόρησαν το "Order of the Leech" και περιόδευσαν με τους The Great Deceiver,[59][60] πριν συνεχίσουν στην Βόρεια Αμερική με τους Nile, Strapping Young Lad, The Berzerker και Dark Tranquillity.[61] Στην συνέχεια, ηχογράφησαν ένα split σινγκλ μαζί με τους Σουηδούς Nasum, οι οποίοι διασκεύασαν το "Unchallenged Hate" των Napalm Death και οι τελευταίοι απάντησαν με την διασκευή στο "The Masked Face" των Nasum.[62]
Η "Earache" κυκλοφόρησε την συλλογή "Noise for Music's Sake" με ακυκλοφόρητα κομμάτια και σπάνιες ζωντανές ηχογραφήσεις και το συγκρότημα περιόδευσε στην Γερμανία τον Αύγουστο του 2003.[63] Έναν χρόνο αργότερα, κυκλοφόρησαν την συλλογή "Leaders Not Followers: Part 2", αποτελούμενη από διασκευές σε κομμάτια των Agnostic Front, Hellhammer, Kreator, Discharge, Cryptic Slaughter, Offenders, Devastation, Sepultura, Hirax, κ.α.. Σε δύο από τραγούδια του δίσκου, πραγματοποίησε γκεστ συμμετοχή ο Τζιμ Γουάιτλι.[64]
Ο Ντάνι Χερέρα
Στην συνέχεια, ηχογράφησαν ένα σινγκλ μαζί με τους The Haunted και Heaven Shall Burn, με σκοπό να βοηθήσουν τα θύματα του Τσουνάμι του Ινδικού Ωκεανού.[69] Τα συγκεκριμένα σινγκλ, που τυπώθηκαν στον περιορισμένο αριθμό των χιλίων αντιτύπων, ήταν διαθέσιμα αποκλειστικά στις συναυλίες των Napalm Death στο Μπόχουμ και το Λονδίνο, τον Ιανουάριο του 2005. Τρεις μήνες αργότερα, έδωσαν την πρώτη τους συναυλία στην Ινδονησία και γύρισαν το βίντεο κλιπ για το κομμάτι "Silence Is Deafening".[70] Το καλοκαίρι του 2005, περιόδευσαν στην Ευρώπη με τους Most Precious Blood και Diecast,[71] ενώ στις αρχές του 2006 εμφανίζονταν στην Βόρεια Αμερική με τους Kreator, Undying και A Perfect Murder.[72]
Τον Μάιο του 2006, μπήκαν στα "Foel Studios" για να ηχογραφήσουν το δωδέκατο τους άλμπουμ, με την συμμετοχή της Ανίκ Βαν Γκίρσμπεργκεν των The Gathering. Ο δίσκος "Smear Campaign" έκανε την εμφάνιση του στα ράφια των δισκοπωλείων τον Σεπτέμβριο του ίδιου έτους και οι Napalm Death συμμετείχαν σε διάφορα φεστιβάλ στο Μαρόκο, την Ισπανία, την Γερμανία, την Ιταλία, την Ολλανδία, την Τσεχία και την Πολωνία.[73] Στις 27 Αυγούστου 2006, έγινε γνωστό ότι ο Τζέσι Πιντάδο, πρώην κιθαρίστας του συγκροτήματος, πέθανε λόγω ηπατικής ανεπάρκειας.[74]
Το συγκρότημα περιόδευσε στις Ηνωμένες Πολιτείες μαζί με τους Hatebreed, Exodus, The Black Dahlia Murder, κ.α.,[75] συνεχίζοντας και πάλι στην Βόρεια Αμερική στα τέλη της χρονιάς για την περιοδεία "Death By Decibels".[76] Τον Ιανουάριο του 2007, κυκλοφόρησε η συλλογή "Our Impact Will Be Felt" προς τιμή των Sick Of It All, με τους Napalm Death να διασκευάζουν το κομμάτι "Who Sets The Rules".[77] Κατά την διάρκεια της ευρωπαϊκής τους περιοδείας, ο Γκρίνγουεϊ τραυμάτισε τον τένοντα του και αναγκάστηκε να ολοκληρώσει τις εμφανίσεις του συγκροτήματος με πατερίτσες.
Τον Ιανουάριο του 2009, κυκλοφόρησε ο δίσκος "Time Waits for No Slave", αν και είχε διαρρεύσει τρεις μήνες νωρίτερα στο διαδίκτυο.[78] Δύο χρόνια αργότερα, το συγκρότημα εμφανίστηκε σε επεισόδιο της βρετανικής τηλεοπτικής σειράς "Skins" και στην συνέχεια μπήκε στο "Parlour Studio" για να ηχογραφήσει το νέο του άλμπουμ.[79] Το "Utilitarian" κυκλοφόρησε τον Φεβρουάριο του 2012 και τον επόμενο μήνα εμφανίστηκαν ως πρώτο όνομα στο "Metal Mayhem IV festival" του Νεπάλ.[80][81]
Η εμφάνιση τους στο "Victoria and Albert Museum" του Λονδίνου στις 22 Μαρτίου 2013 αναβλήθηκε λόγω του ότι το επίπεδο των ντεσιμπέλ θα μπορούσε να δημιουργήσει προβλήματα στα εκθέματα.[82] Τελικά, η συναυλία αυτή διοργανώθηκε οκτώ μήνες αργότερα στο "De La Warr Pavilion" του Μπέξχιλ.[83]
Ο 15ος δίσκος τους με τίτλο "Apex Predator – Easy Meat" κυκλοφόρησε τον Ιανουάριο του 2015, ανεβαίνοντας στο Top-40 στην Γερμανία και μπαίνοντας στα τσαρτ της Βρετανίας, της Γαλλίας, της Ελβετίας και του Βελγίου. Για την προώθηση του, ο συγκρότημα περιόδευσε στην Αυστραλία μαζί με τους Carcass.[84]
Δισκογραφία
- Στούντιο ηχογραφήσεις
|
|
|
About Unknown
Δεν υπάρχουν σχόλια