Jethro Tull

Οι Jethro Tull ήταν ένα βρετανικό progressive ροκ συγκρότημα, το οποίο σχηματίστηκε το 1967 στο Λούτον της Αγγλίας. Μόνιμο μέλος, συνθέτης και τραγουδιστής του συγκροτήματος από την ίδρυση τους μέχρι σήμερα είναι ο Ίαν Άντερσον.
Οι Jethro Tull έχουν κυκλοφορήσει 21 στούντιο άλμπουμ, εκ των οποίων δύο ανέβηκαν στην κορυφή των αμερικανικών τσαρτ και ένα στα αντίστοιχα βρετανικά, ενώ 16 δίσκοι τους έχουν βραβευθεί ως χρυσοί ή πλατινένιοι.

Βιογραφία

Τα πρώτα χρόνια

Το 1967, το συγκρότημα του Ίαν Άντερσον, John Evan Band μετακόμισε από το Μπλάκπουλ στο Λούτον.^[1] Μετά από ένα μικρό χρονικό διάστημα, τα περισσότερα μέλη του επταμελούς σχήματος αποχώρησαν αφήνοντας μόνο τον Άντερσον και τον μπασίστα Γκλεν Κόρνικ. Μετά την προσθήκη του κιθαρίστα Μικ Άμπρααμς και του ντράμερ Κλάιβ Μπάνκερ, το συγκρότημα μετονομάστηκε σε Jethro Tull, όνομα του πρωτοπόρου γεωργού του 18ου αιώνα.^[2] Λίγο αργότερα, υπέγραψαν συμβόλαιο με την εταιρεία "Chrysalis" και κυκλοφόρησαν το πρώτο τους σινγκλ με τίτλο "Sunshine Day" σε παραγωγή του Ντέρεκ Λώρενς, στις 16 Φεβρουαρίου 1968.^[3]
Το πρώτο τους άλμπουμ με τίτλο "This Was" κυκλοφόρησε τον Οκτώβριο του 1968 ανεβαίνοντας στο # 10 των βρετανικών τσαρτ.^[4] Μετά την κυκλοφορία του δίσκου, ο Άμπρααμς αποχώρησε από το συγκρότημα λόγω έντονων διαφωνιών που είχε με τον Ίαν Άντερσον.^[5] Αντικαταστάθηκε για ένα διάστημα τριών εβδομάδων από τον μετέπειτα κιθαρίστα των Black Sabbath, Τόνι Αϊόμι, με τον οποίο στη σύνθεση τους πραγματοποίησαν μία εμφάνιση στο "The Rolling Stones Rock and Roll Circus", το Δεκέμβριο του 1968.^[6] Μετά από ένα μικρό διάστημα με τον Ντέιβιντ Ο'Λιστ στην κιθάρα, οριστικός αντικαταστάτης του Άμπρααμς έγινε ο Μάρτιν Μπαρ.^[7]

Η ποιοτική και εμπορική επιτυχία

Με τη νέα σύνθεση οι Jethro Tull κυκλοφόρησαν στις 25 Απριλίου 1969 το πρώτο τους επιτυχημένο σινγκλ, "Living in the Past", το οποίο έφθασε στο # 3 στη Μεγάλη Βρετανία,^[8] ακολουθούμενο από άλλη μία Top-10 επιτυχία, το "Sweet Dream".^[9] Τον Αύγουστο του 1969 κυκλοφόρησε ο δίσκος "Stand Up" ο οποίος έφθασε στην κορυφή των βρετανικών τσαρτ, για να ακολουθήσουν και άλλα επιτυχημένα τραγούδια όπως τα "The Witch's Promise" (# 4) και "Life Is a Long Song" (# 11).^[10]

Ο Ίαν Άντερσον το 1973

Την επόμενη χρονιά προστέθηκε στη σύνθεση του συγκροτήματος ο κιμπορντίστας Τζον Έβαν, με τον οποίο κυκλοφόρησαν το δίσκο "Benefit".^[11] Στα τέλη του 1970, ο μπασίστας Γκλεν Κόρνικ αντικαταστάθηκε από τον Τζέφρι Χάμοντ, αδελφικό φίλο του Άντερσον.^[12] Με αυτή τη σύνθεση το συγκρότημα κυκλοφόρησε έναν από τους σπουδαιότερους δίσκους του, το "Aqualung", στις 19 Μαρτίου 1971, ανεβαίνοντας στο Top-10 και στις δύο πλευρές του Ατλαντικού.^[13]
Μετά την κυκλοφορία του δίσκου, ο Κλάιβ Μπάνκερ παραιτήθηκε για να αντικατασταθεί από τον Μπάριμορ Μπάρλοου, με τον οποίο κυκλοφόρησαν το δίσκο "Thick As A Brick", ένα άλμπουμ το οποίο αποτελούνταν από ένα μόνο τραγούδι διάρκειας 43 λεπτών και 46 δευτερολέπτων.^[14] Ο δίσκος ανέβηκε στην κορυφή των αμερικανικών τσαρτ, ακολουθούμενος τον Ιούνιο του 1972 από τη συλλογή "Living in the Past", η οποία έφθασε ως το # 3.^[15]
Το 1973 κυκλοφόρησαν το δίσκο "A Passion Play", το δεύτερο και τελευταίο # 1 του συγκροτήματος στις Ηνωμένες Πολιτείες, το οποίο παρ' όλη την εμπορική του επιτυχία έλαβε αρνητικές κριτικές.^[16] Ακολούθησε το "War Child" τον Οκτώβριο του 1974 το οποίο ανέβηκε στο # 2 του Billboard, ωθούμενο από την επιτυχία του σινγκλ "Bangle in the Jungle".^[17] Κατά την περιοδεία για την προώθηση του "War Child" το συγκρότημα συνοδευόταν από ένα κουαρτέτο εγχόρδων.
Στις 5 Σεπτεμβρίου 1975, οι Jethro Tull κυκλοφόρησαν το χρυσό "Minstrel in the Gallery" του οποίου οι στίχοι χαρακτηρίστηκαν "κυνικοί και πικρόχολοι" λόγω του ότι το διάστημα της συγγραφής του δίσκου ο Ίαν Άντερσον έπαιρνε διαζύγιο από την πρώτη του σύζυγο.^[18] Στην περιοδεία που ακολούθησε, ο Ντέιβιντ Πάλμερ εντάχθηκε στη σύνθεση του συγκροτήματος ως δεύτερος κιμπορντίστας, ενώ μετά την το τέλος της περιοδείας ο μπασίστας Τζέφρι Χάμοντ αποχώρησε για να αντικατασταθεί από τον Τζον Γκλάσκοκ.^[19]
Με τη νέα σύνθεση το συγκρότημα κυκλοφόρησε το δίσκο "Too Old to Rock 'n' Roll: Too Young to Die!", ένα ακόμη concept άλμπουμ του οποίου οι στίχοι αφορούσαν ένα οπαδό της ροκ μουσικής ο οποίος γερνώντας βλέπει την αντιμετώπιση του κόσμου προς αυτόν να αλλάζει.^[20]

Ο Τζον Γκλάσκοκ

Το Φεβρουάριο του 1977 κυκλοφόρησαν το τελευταίο Top-10 άλμπουμ τους στις Ηνωμένες Πολιτείες, με τίτλο "Songs from the Wood", το πρώτο από μία τριάδα δίσκων με ιδιαίτερα εμφανείς τις φολκ επιρροές.^[21]

Πειραματισμός και δεκαετία του '80

Το "Heavy Horses" και το ζωντανά ηχογραφημένο "Live - Bursting Out" του 1978 ήταν τα τελευταία άλμπουμ του συγκροτήματος με τον Τζον Γκλάσκοκ στη σύνθεση τους,^[22] αφού μετά από εγχείρηση που είχε κάνει στην καρδιά του την προηγούμενη χρονιά, βρέθηκε νεκρός στο σπίτι του στις 17 Νοεμβρίου 1979.^[23] Λίγο αργότερα, οι Μπάρλοου, Πάλμερ και Έβαν αποχώρησαν αφήνοντας στο συγκρότημα τον Άντερσον και τον Μπαρ ως τα μόνα εναπομείναντα μέλη.
Στα τέλη Αυγούστου του 1980 κυκλοφόρησε ο δίσκος "A", ο οποίος προοριζόταν να είναι το πρώτο προσωπικό άλμπουμ του Ίαν Άντερσον, κάτι που δεν έγινε λόγω ενστάσεων της δισκογραφικής εταιρείας που τους προωθούσε, της "Chrysalis Records".^[24] Νέος μπασίστας του συγκροτήματος ήταν ο Ντέιβ Πεγκ,^[25] ενώ αυτός ήταν ο μοναδικός δίσκος με τον ντράμερ Μαρκ Κρέινι και τον κιμπορντίστα Έντι Τζόμπσον στη σύνθεση του σχήματος.
Το 1981 κυκλοφόρησε το πρώτο βίντεο των Jethro Tull με τίτλο "Slipstream" και παρουσίαζε μέρος των ζωντανών εμφανίσεων του συγκροτήματος στο "Hammersmith Odeon" του Λονδίνου και στο "Sports Arena" του Λος Άντζελες, το 1980.^[26] Μετά το τέλος της περιοδείας για την προώθηση του "A", ο Κρέινι και ο Τζόμπσον αποχώρησαν για να αντικατασταθούν από τον Τζέρι Κόνγουεϊ και τον Πήτερ-Τζον Βετές, αντίστοιχα.^[27]
Με αυτή τη σύνθεση, κυκλοφόρησαν το "The Broadsword and the Beast", ένα άλμπουμ με αρκετά φολκ στοιχεία και συνθεσάιζερ.^[28] Κατά την περιοδεία για την προώθηση του δίσκου, ο Κόνγουεϊ αντικαταστάθηκε αρχικά από τον Πωλ Μπούρτζες και λίγο μετά από τον Ντον Πέρι. Με αυτή την προσθήκη οι Jethro Tull κυκλοφόρησαν το "Under Wraps" το Σεπτέμβριο του 1984, ανεβαίνοντας στο βρετανικό Top-20 για πρώτη φορά μετά από έξι χρόνια.^[29]
Μετά την περιοδεία για την προώθηση του δίσκου, ο Άντερσον παρουσίασε προβλήματα στις φωνητικές του χορδές, με αποτέλεσμα οι Jethro Tull να κάνουν ένα διετές διάλειμμα, για να επιστρέψουν το 1987 με το πολύ επιτυχημένο "Crest of a Knave", κερδίζοντας το βραβείο Grammy για την καλύτερη Hard Rock / Heavy Metal ερμηνεία.^[30] Η περιοδεία που ακολούθησε έφερε την χιουμοριστική ονομασία "The Not Quite the World, More the Here and There Tour" και ήταν η πρώτη κατά την οποία ο Άντερσον έπαιζε και κιθάρα.^[31] Επίσης, για τη συγκεκριμένη περιοδεία, ο Μάαρτιν Άλκοκ αντικατέστησε τον Ντον Έρεϊ ο οποίος είχε έλθει για ένα μικρό διάστημα στη θέση του Πήτερ-Τζον Βετές.^[32]

Οι Jethro Tull το 1998 στη Νάπολη

Το 1989, κυκλοφόρησαν το λιγότερο επιτυχημένο "Rock Island" πριν ο Άλκοκ αντικατασταθεί από τον Άντριου Γκίντινγκς.^[33]

Η μετέπειτα πορεία

Το 1991 κυκλοφόρησαν το "Catfish Rising" με τον Ντέιβ Μάτακς να αντικαθιστά τον Ντον Πέρι για τις ηχογραφήσεις του δίσκου.^[34] Αυτός ήταν ο τελευταίος δίσκος του συγκροτήματος με τον Ντέιβ Πεγκ στο μπάσο, ενώ ο Άλκοκ επανεμφανίστηκε με τους Jethro Tull στην περιοδεία για την προώθηση του δίσκου, αποχωρώντας αμέσως μετά για να δουλέψει πάνω στις προσωπικές του κυκλοφορίες.^[35]
Τον Απρίλιο του 1993 κυκλοφόρησαν την τετραπλή συλλογή "25th Anniversary Box Set" με τον Πεγκ να αποχωρεί για να επικεντρωθεί στους Fairport Convention.^[36] Αντικαταστάτης του ήταν ο Τζόναθαν Νόις, αν και οι ηχογραφήσεις του επόμενου δίσκου τους, "Roots to Branches" πραγματοποιήθηκαν με τον μπασίστα Στηβ Μπέιλι.^[37] Στο συγκεκριμένο άλμπουμ, οι Jethro Tull φανέρωσαν τις ethinc επιρροές τους, γεγονός που επαναλήφθηκε και στον επόμενο δίσκο, "J-Tull Dot Com" του 1999.^[38]
Το 2003, το συγκρότημα κυκλοφόρησε το 21ο στούντιο άλμπουμ του με τίτλο "The Jethro Tull Christmas Album", μία συλλογή διασκευών σε παραδοσιακά χριστουγεννιάτικα τραγούδια, αλλά και νέα κομμάτια.^[39] Το 2005 εκδόθηκαν τα DVD "Nothing Is Easy: Live at the Isle of Wight 1970" και "Aqualung Live" και το Μάρτιο του 2006 αποχώρησε από το συγκρότημα ο μπασίστας Τζόναθαν Νόις, κάτι που έκανε λίγο αργότερα και ο κιμπορντίστας Άντριου Γκίντινγκς.^[40]
Νέα μέλη των Jethro Tull ήταν ο μπασίστας Ντέιβιντ Γκούντιερ και ο κιμπορντίστας Τζον Ο'Χάρα. Το Σεπτέμβριο του 2007 κυκλοφόρησε το ζωντανά ηχογραφημένο "Live At Montreux 2003".^[41] Το 2011 πραγματοποίησαν την περιοδεία για την τεσσαρακοστή επέτειο από την κυκλοφορία του "Aqualung",^[42] ενώ τον Απρίλιο του 2012 κυκλοφόρησε το άλμπουμ "Thick as a Brick 2: Whatever Happened to Gerald Bostock?", σαν προσωπικός δίσκος του Ίαν Άντερσον και όχι σαν άλμπουμ των Jethro Tull.^[43]
Μετά την κυκλοφορία του άλμπουμ του Άντερσον με τίτλο "Homo Erraticus", ο τραγουδιστής δήλωσε σε συνέντευξη του ότι οι Jethro Tull τελείωσαν μέσα στην προηγούμενη δεκαετία και ότι πλέον θα κυκλοφορούσε την μουσική του με το δικό του όνομα.^[44]

Δισκογραφία

Έτος	Άλμπουμ	Η.Π.Α. ^[45]	Αγγλία ^[46]	Γερμανία ^[47]	Νορβηγία ^[48]	Επίπεδο βράβευσης ΗΠΑ ^[49]
1968	This Was	62	10	-	-
1969	Stand Up	20	1	5	5	Χρυσός
1970	Benefit	11	3	5	2	Χρυσός
1971	Aqualung	7	4	5	3	3 φορές πλατινένιος
1972	Thick As A Brick	1	5	2	3	Χρυσός
1973	A Passion Play	1	13	5	5	Χρυσός
1974	War Child	2	14	27	8	Χρυσός
1975	Minstrel in the Gallery	7	20	30	13	Χρυσός
1976	Too Old to Rock 'n' Roll: Too Young to Die!	14	25	26	10
1977	Songs from the Wood	8	13	34	8	Χρυσός
1978	Heavy Horses	19	20	19	13	Χρυσός
1979	Stormwatch	22	27	28	15	Χρυσός
1980	A	30	25	21	9
1982	The Broadsword and the Beast	19	27	14	14
1984	Under Wraps	76	18	15	-
1987	Crest of a Knave	32	19	10	-	Χρυσός
1989	Rock Island	56	18	5	14
1991	Catfish Rising	88	27	21	12
1995	Roots to Branches	114	20	55	27
1999	J-Tull Dot Com	161	44	15	-
2003	The Jethro Tull Christmas Album	-	-	51	-