Σαν σήμερα, 22 χρόνια πριν, οι KORN εντυπωσιάζουν, προβληματίζουν & αλλάζουν το metal σκηνικό με ένα αλλιώτικο ντεμπούτο!

Μια από τις σημαντικότερες κυκλοφορίες για το 1994, έρχεται να αφήσει το δικό της μουσικό στίγμα σαν σήμερα. Μια παρέα νεαρών από την Καλιφόρνια, οι Korn, αποφασίζουν να κάνουν τα βιώματα τους τραγούδια, δίνοντας τη δική τους μουσική διάσταση στην εποχή τους και κυκλοφορούν το ομώνυμο ντεμπούτο τους. Προσεγγίζουν δύσκολα θέματα μέσα από τους στίχους τους, όπως τα ναρκωτικά, ο βιασμός και η παιδική κακοποίηση, δημιουργώντας έναν ήχο βάναυσο, που αναδύει όλο τον πόνο και την οργή, μέσα από χαμηλοκουρδισμένες, αγριεμένες κιθάρες, παίξιμο κοφτό και δυνατό στα τύμπανα και ένα μπάσο με πανίσχυρη παρουσία.

Τα εκρηκτικά σημεία δε στα κομμάτια τους, είναι βασικό χαρακτηριστικό τους. Κατάλληλα του ύφους τους είναι και τα φωνητικά του Jonathan Davis που σφύζουν από συναίσθημα και εκφραστικότητα, εξωτερικεύοντας μέσα από  τα ανάλογα γρυλίσματα και ουρλιαχτά, το φόβο και το  θυμό με την παράνοια αντίστοιχα. Στο ίδιο πνεύμα κινείται και το αμφιλεγόμενο εξώφυλλο του δίσκου, με το μικρό κορίτσι που κάθεται στην κούνια και έναν μεγάλο άντρα να το πλησιάζει μάλλον απειλητικά.  Αυτό που κατορθώνουν οι Korn είναι να  προσελκύσουν όλους τους καταπιεσμένους εφήβους της εποχής τους, κάνοντας τους να ταυτιστούν με τη μουσική και τους στίχους τους που αποτελούν μια ισχυρή αντίδραση απέναντι στην απόρριψη και την καταπίεση της κοινωνίας στους νέους.  Στην παραγωγή βρίσκεται Ross Robinson, ο οποίος όπως έχουν πει τα ίδια τα μέλη του γκρουπ, βοήθησε πάρα πολύ στο συνολικό αποτέλεσμα. Η μπάντα περνάει τη δική της αλήθεια με τρόπο ωμό μέσα από ένα πρώτο άλμπουμ που θεωρείται η καλύτερη δουλειά που έκανε ποτέ. Η συγκεκριμένη κυκλοφορία μάλιστα ενέπνευσε αρκετές μπάντες όπως οι Slipknot, Machine Headκαι Sepultura, ενώ πήγε πάρα πολύ καλά από άποψη πωλήσεων, αποσπώντας  ιδιαίτερα θετικές κριτικές. Οι Αμερικανοί καταφέρνουν να πλασάρουν έναν εντελώς δικό τους ήχο και μια φιλοσοφία που κανείς άλλος στη μουσική σκηνή της εποχής δεν είχε συλλάβει. Μέσα από αυτή τη μοναδική στο είδος της κυκλοφορία, βάζουν τη δική τους σφραγίδα στην αναδυόμενη nu metal των 90’s, καταφέρνοντας να προσαρμόσουν τον metal ήχο τους στα δεδομένα της εποχής τους.  Όπως έχει δηλώσει  ο κιθαρίστας τους James “Munky” Shaffer: «Όταν ξεκινούσαμε, θέλαμε να θυμίσουμε στον κόσμο ότι το να έχεις μακριά μαλλιά δεν αρκεί για να παίξεις heavy μουσική. Πρέπει να το έχεις μέσα σου, να νιώθεις τη δύναμη… Αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να έχεις τραυματικές εμπειρίες όπως είχαμε όλοι μας ως παιδιά… Σίγουρα, όμως και αυτό μας βοήθησε να νιώσουμε εις βάθος την απόγνωση και την οργή της γενιάς μας… Στόχος μας ήταν να αλλάξουμε το σκηνικό του heavy metal και να κάνουμε την αγαπημένη μας μουσική υπόθεση πολλών ανθρώπων και όχι ενός περιορισμένου κοινού.» Και αν μη τι άλλο τα κατάφεραν!
πηγη